Op vakantie met drie jonge kinderen en echt tot rust komen? Op gezinskamp kan het. De huishoudelijke plichten beperken zich tot hooguit een uurtje corvee per dag. En terwijl de kinderen met hun leeftijdsgenootjes knutselen en naar een verhaal luisteren, kunnen de volwassenen stille tijd houden en in alle rust met elkaar in gesprek gaan.
Groot is Uw trouw, o Heer’... In de verte speelt een blokfluit een bekende melodie. De muziek komt langzaam dichterbij. Het is weldadig wakker worden met zo’n ”muzikale wekker”, zelfs na een nacht op een enigszins doorgezakt stapelbed. Uitslapen is er niet bij hier in Someren: de muzikale wekker, dagelijks verzorgd door een paar kinderen, gaat rond kwart over zeven. Straks om kwart voor acht wordt iedereen aan het ontbijt verwacht.
Sommige kampgangers slapen in een tent op het veld, veel gezinnen hebben een eigen slaapkamer met stapelbedden. Oudere tieners overnachten in hun eigen jongens- en meidenzalen. Wij slapen in het oudste gedeelte van de groepsaccommodatie, naast de voorraadkamer, waar op de bedden indrukwekkende rijen macaronimix, potten appelmoes, pakken toiletpapier en schoonmaakmiddelenstaan uitgestald.
Het is voor ons de eerste keer dat we op gezinskamp gaan. Maar veel mensen die hier zijn, gaan al jaren mee. Het programma wordt soms iets aangepast, maar wat goed werkt, is al jaren hetzelfde. Trouwe kampgangers weten bijvoorbeeld precies wat de kamppot dagelijks schaft.
De ontbijtploeg heeft de tafels in de twee eetzalen al gedekt: 295 borden, kannen thee en koffie, genoeg beleg voor honderden boterhammen. De maaltijd begint met een paar mededelingen. Er is een jarige, die volgens traditie wordt toegezongen. En in een van de meidenslaapzalen zijn vannacht wat ongeregeldheden geweest. De betreffende meiden moeten na het ontbijt op appel komen, samen met een van hun ouders. Hun wacht strafcorvee en een serieuze waarschuwing: wordt er weer gekeet, dan moeten ze de rest van de week bij hun ouders op de zaal slapen.