November 2022. Buiten worden de dagen steeds korter, maar in de boerderij worden er juist hele lange dagen gemaakt. De afwerkfase is begonnen! Na de ruwbouw, vind ik dit de leukste fase van de verbouwing. Alles wat we bedacht en uitgezocht hadden, komt nu samen. De keuken is al geleverd en gaan we nu uitpakken.
Wat een berg plastic, karton en piepschuim wordt er meegeleverd met zo’n nieuwe keuken! Gelukkig is er niks beschadigd door al die verpakkingen, dus dat heeft z’n werk goed gedaan. We hebben gekozen voor een landelijke hoekkeuken, met op links hoge kasten, op rechts het fornuis met inductie en in het midden voor het stalraam de spoelbak. Ik zie mezelf hier al helemaal aan het aanrecht staan, met door het stalraam uitzicht op de weilanden. Nu is er van dat uitzicht nog niks te zien, want op de plek waar het stalraam moet komen, zit een stuk isolatie om het nog een beetje dicht te houden. De halfronde stalramen worden over een aantal weken pas geleverd. De keuken moet weer snel ingepakt, omdat de schilder in aantocht is. Zoveel houtwerk in onze boerderij betekent ook heel veel schilderwerk. Eerst moet het balkenplafond in de keuken, woonkamer en hal geschilderd worden.
Terwijl de schilder beneden begint met het balkenplafond, is het op de bovenverdieping tijd voor de volgende stap: de aftimmering. In dit geval dus de koplatten en plinten. Voor de koplatten heeft Jan ook weer een leuk detail bedacht: rechte koplatten met op de hoek een gefreesd ‘kroontje’ en daarboven een vierkant. Dit alles moet eerst op maat gezaagd worden en met zoveel deurkozijnen, is er veel nodig. Aan beide kanten van de deurkozijnen worden deze koplatten gemaakt. Als ook de plinten zijn bevestigd boven, is het timmerwerk boven zo goed als klaar. Nu ik dit zo schrijf, klinkt dat wel heel makkelijk alsof het allemaal zo een-twee-drie erop zit allemaal, maar daar zitten dus vele (avond)uren werk in van mijn man.
Voor de bovenverdieping hebben we nog geen vloer uitgezocht. We willen op de slaapkamers tapijt en op de overloop een eikenhouten vloer. Weer zo’n leuk, spontaan uitje met ons hele gezin: de houten vloer ophalen. Voor ons best een stukje rijden naar Vriezenveen, waar Beboparket zit. De kinderen kunnen daar fijn spelen, terwijl wij de vloer uitkiezen. Zo’n anderhalf uur later rijden we met een volle aanhangwagen weer terug naar huis. De volgende dag maakt Jan direct een begin met de eikenhouten vloer boven. De houten vloer is precies dezelfde kleur als de trap; wat een mooie eenheid zo. Als ook de binnendeuren geleverd zijn en boven in de kozijnen hangen, is ook de bovenverdieping klaar voor de schilder!
Helaas gaat ook bij ons niet alles zonder slag of stoot. Zo hadden we eind vorig jaar ook al een tegelvloer uitgezocht voor de benedenverdieping. Met de post kwam eindelijk een proeftegel. Vol verwachting maakte ik het pakketje open, maar viel toen haast om van verbazing. Er zat een hele andere tegel in dan we hadden uitgezocht. Bij de tweede poging was het precies hetzelfde en we besloten resoluut om iets anders uit te gaan zoeken. En zo zaten we op een woensdagmiddag weer met de kinderen in de auto om een vloer uit te zoeken. We willen beneden graag een tegelvloer in Romaans verband. Op internet komen we de site van Kroon Vloeren in Meerkerk tegen en we besluiten er direct naartoe te rijden. De keuze is snel gemaakt, maar helaas zit er op deze nieuwe vloer wel een lange levertijd. We willen na de Kerst over naar de boerderij, maar dat zal dan waarschijnlijk nog even zonder tegelvloer beneden zijn.
In deze fase ben ik vooral druk met het bij elkaar zoeken en bedenken van de inrichting van onze woonboerderij. Ik weet wat ik wil en wat ik leuk vind, maar daar hangt ook een prijskaartje aan. En met zo’n grote verbouwing moeten er ook keuzes gemaakt worden. Een leuke uitdaging voor mij om spullen te vinden die ik leuk vind, maar die dus ook een leuk prijskaartje hebben. Gelukkig is daar vriend Google voor veel inspiratie. En zo bestel ik rollen behang, hanglampen en kledingkasten voor de kinderkamers. Ook zoeken we samen online de spullen voor de badkamer uit. De bezorgdiensten rijden af en aan naar ons tijdelijke huisje. Dit verandert zo steeds meer in een opslagplaats. Naast onze meubels stapelen de grote dozen met nieuwe spullen zich op. Er blijft nog precies genoeg ruimte over om langs te kunnen. Met de winter in aantocht wordt het steeds minder comfortabel in de stacaravan. Het is allemaal niet goed geïsoleerd, dus zeker ’s avonds en ’s nachts wordt het erg vochtig en koud binnen. Met dikke dekens en pyjama’s houden we ons ’s nachts gelukkig wel warm. Overdag staat vaak de elektrische bouwkachel aan om het nog een beetje comfortabel te houden. Als het hard regent, ben ik met emmers in de weer om het regenwater binnen op te vangen. Er kruipen ook steeds meer dieren de caravan binnen, grote spinnen of zelfs regenwormen. Zo zie je, het leven in de stacaravan is nooit saai. Maar gelukkig kunnen we aftellen naar de verhuizing naar de boerderij. Nog éven volhouden!
