Boerin in hart en nieren

In de nok van het dak, boven onze slaapvide, zit een grote spin. Iedere ochtend staart hij ons onbewogen aan. Hij zit er nog, omdat hij met zijn web muggen vangt en ik muggen in de slaapkamer moeilijker te accepteren vind dan spinnen. Vlinders, mieren, niet identificeerbare beestjes, ze komen regelmatig ons Tiny House bewonderen. Maarja, we willen dan ook dicht bij de natuur leven.

Wie denkt dat het onmogelijk is om als gezin met plezier in een huisje ter grootte van een stacaravan te wonen, moet eens te rade gaan bij het echtpaar Gijsbert Schutten (39) en Karin Prins (34). Zij wonen in een Tiny House van 
25 vierkante meter, samen met dochter Juliëtte (3), zoon Berend (10 maanden) en hond Bono.
 

Een primeurjager is hij niet. Veel liever schrijft-ie een mooi achtergrondverhaal. Alhoewel? Als hij CU-leider Gert-Jan Segers in de wandelgangen tegenkomt, zal hij het in deze spannende formatietijden niet nalaten te vissen: ”En heb je de zomervakantie al gecanceld?” Politiek redacteur Kees de Groot over zijn werk in Den Haag.

Hij verwierf bekendheid als organist, speelde overal, maakte cd-opnames, begeleidde koren en samenzang. Stap voor stap heeft Janco Belder (45) zijn bezigheden moeten staken nadat bij hem multiple sclerose werd vastgesteld. Hij verblijft nu in verpleeghuis Salem in Ridderkerk. „Ik geniet van kleine dingen en ben dankbaar met iedere dag die me gegeven wordt.”
 

Ondanks zijn Indonesische wortels voelt hij zich thuis in Staphorst. Johan van Arnhem (38) woont er graag en werkt er ook weer. Hij verruilde recent het directeurschap van een basisschool in Urk voor zijn vertrouwde plekje voor de klas. "Ik wilde meer bij mijn gezin zijn. Zo veel mogelijk mooie momenten meemaken."

In ons dubbeldikke zomernummer portretteren we vijf stellen die in vakantietijd de liefde van hun leven hebben ontmoet! Jeff van Lagen (22) kwam speciaal voor Gerjanne van Lagen-Vermeij (24) naar Nederland.

Op de foto's ook de andere vier stellen. In de Terdege die morgen uitkomt, zijn hun verhalen te lezen!

"Nooit stap ik in een vliegtuig", denkt Nees Oomen-Struijk (65) regelmatig wanneer ze als jong meisje hoog in de lucht toestellen over ziet komen. Maar haar leven liep anders. Als predikantsvrouw en moeder van twaalf kinderen vloog ze de hele wereld rond.

Groningen, een van de kleinste en ook dunbevolktste provincies van Nederland. Het land van kapitale boerderijen, maar ook van kleine arbeidershuisjes. Van een verre horizon, klei, dijken en uitgestrekte akkers. En bij zo’n landschap komen de bekende dichtregels van Werumeus Buning als vanzelf naar boven.

„Maar de boer hij ploegde voort / Het jonge graan werd altijd groen / De sterren altijd licht, / Gods Woord streed in de wereld voort / En de boer heeft het gehoord.”