Altijd een probleem met poepen

Een kraamcadeau is leuk om zelf te maken. Zo geef je iets persoonlijks. Iets waar je aandacht aan hebt besteed. Iets waar je liefde in hebt gestoken. Zelf waardeer ik dat altijd ontzettend (maar daarmee wil ik niet zeggen dat ik gekochte cadeaus niet leuk vind hoor…). Hierbij een idee voor een leuk kraamcadeau voor een pasgeboren baby.

Mensen die je nastaren, kinderen die om je lachen: Liza en Monique bij de Vaate maken het allemaal mee. Door de spierziekte AMC zijn de zussen klein en hebben ze vergroeide gewrichten. Maar de reactie van anderen is het ergste niet. ”Ons hoofd wil van alles, maar ons lichaam zegt steeds ”stop”. Zie dat maar eens te accepteren.”

“Ik zet een kruis door jou! Je bent een sufkip!” Met een boos gezicht zet Daniël een denkbeeldig kruis door mij heen. Ik heb hem zojuist uit het busje getild en zie aan alles dat hij zich erg boos voelt. Voorzichtig vraag ik aan hem hoe het op school was. Nors zegt hij: “Het was een boze dag en ik ben boos!”

Kiekjes van kinderfeestjes, diploma-uitreikingen en een verbouwing zijn sneller gemaakt dan het album. Hoe pak je die klus slim aan?

Vroeger was het niets bijzonders als opa en oma bij hun kinderen inwoonden. Door het verdwijnen van ‘gewone’ bejaardentehuizen lijkt deze tijd weer terug te komen. Sommige families leven al vele jaren met z’n allen bij elkaar. Zoals de twee families Keizer in Emst en de families Van de Put, Van Pijkeren en Brussen in Oldebroek. Terdege ging bij hen langs.

Of we nou willen of niet, er rust in deze wereld een taboe op het onderwerp kinderloosheid. Het is ook niet zomaar iets; ik krijg nog steeds kippenvel en tranen in mijn ogen als mensen tegen ons moeten vertellen dat ze zelf ook kinderloos zullen blijven.

Na de havo had Martin Mudde het gehad met de schoolbanken. Hij ging aan het werk en verdiende de kost met de verhuur van partytenten en de verkoop van vloeren en auto’s. Nu is hij predikant. ”Vooral in moeilijke omstandigheden blijft het een lastige geloofsoefening om niets van jezelf te verwachten, maar de hele zaak bij de Heere neer te leggen.”

De griepepidemie heeft ook huize Snel bereikt. Met glanzende ogen en rode wangen hangen de kinderen op de bank. Vooral de jongste (3 jaar) wil het liefst dag en nacht bij mij, zijn moeder zijn. Als ik een paar stappen uit zijn buurt ga, jammert hij om mijn aandacht.