Heleen Snel is moeder van twee kinderen en werkt als verpleegkundig specialist op de intensive care neonatologie.
Je ziet aan zijn gezichtje dat hij huilt. Zonder geluid, doordat er een beademingsbuis tussen zijn stembanden zit. Hij ziet bleek en zelfs een beetje grauw, terwijl hij normaal een rozerode kleur zou hebben. Zijn buik is gezwollen en wat blauwig. Zijn vuistjes zijn gebald en zijn teentjes gekromd. Met de stethoscoop hoor ik geen bewegingen van zijn darmen. Dat is niet goed, we maken ons zorgen om hem. Het jongetje is ziek en heeft pijn. Hij is vier dagen oud, geboren na een zwangerschap van ruim 26 weken. Door een groeiachterstand weegt hij amper 600 gram. Het lijkt erop dat er iets mis is met zijn buik. We maken een röntgenfoto, die er niet normaal uitziet. Er lijkt veel vocht in zijn buik te zitten. De chirurg wordt erbij geroepen en deelt onze zorgen.
Is het een ontsteking van zijn darmen; iets wat veel voorkomt bij extreem vroeggeboren kinderen? Of zit er een gaatje in zijn darm? Dat is ook iets wat bij deze jonge kinderen regelmatig voorkomt. Uit voorzorg starten we antibiotica en staken we de voeding. Ook krijgt hij morfine tegen de pijn. Door de darmen rust te geven, hopen we dat hij niet zieker wordt. Darmontstekingen bij prematuren is een levensbedreigende complicatie. Het komt bij ongeveer 7 procent voor, met een hoog risico op overlijden. Vaak is een operatie nodig, waarbij een zieke darm moet worden verwijderd. Een risicovolle operatie in een heel klein kindje. Dit jongetje verslechtert toch. Na veel wikken en wegen, gaat de chirurg hem opereren. Met zijn gewicht is dat op de grens van de mogelijkheden. Turend door een sterke loep, opent de chirurg zijn buikje. De lever is in verhouding erg groot en gevoelig voor bloedingen. Voorzichtig schuift ze deze opzij, om de darmen te kunnen bekijken. Daar blijkt ruim 20 centimeter van de dunne darm te zijn afgestorven. Ze verwijdert de zieke darm en legt twee kunstmatige darmuitgangen (stoma’s) aan op de buik.
Het jongetje doorstaat de operatie, maar zijn bloeddruk blijft lange tijd instabiel. Als hij mag overleven, zal hij de komende maanden afhankelijk zijn van infusen met voedingsstoffen. Infecties liggen op de loer en groeien zal moeilijk zijn. Over een aantal maanden, als hij ongeveer 2,5 kilo weegt, is een nieuwe operatie nodig om de stoma’s weg te halen. Hij heeft nog een hele lange weg te gaan en we hopen vurig dat er geen andere complicaties op zijn pad komen.
