Een keer per dag krijgen de koeien een schoon bordje. Al het voer dat nog bij de melkkoeien ligt moet weg. De melkkoeien krijgen namelijk het allerbeste voer. De restjes die zij overlaten, moeten de pinken opeten. Als mijn boer het goed heeft ingeschat, is ´s morgens na het ontbijt alles op. Tijd voor nieuw voer.
Maar eerst moet dus dat bordje schoon. De hele voergang moet leeg. Benodigdheden: een sneeuwschuiver en een bladblazer. Tenminste zo ken ik ze. Met de schuiver wordt alles naar achter geschoven op een bultje. Soms eten ze er nog van, als het helemaal niets meer is, moet het op de mestbult.
De koeien worden als koningin behandelt. Zij krijgen het beste voer. Zij moeten ook de meeste prestaties leveren, namelijk melk geven met goede gehalten. Voer dat over is bij hen, kunnen de pinken (drachtige kalveren die nog hun eerste kalfje moeten krijgen) eten. Het voer dat over is wordt dus verplaatst naar de pinken.
Daarna wordt met de bladblazer de hele voergang schoongeblazen. Alle restjes worden een kant op geblazen en bij op die hoop gegooid. Als dat geen keurig schoon bord is. De bladblazer is een van de machines waar ik wèl mee kan werken. Het is handzaam, ik kan het tillen en ik weet hoe het werkt. Van veel machines weet ik dat niet. Ik weet niet hoe ze heten, ik weet niet waar ze voor zijn, laat staan dat ik weet hoe ik ze aan de praat krijg.
Zaterdagmorgen na het ontbijt is mijn bladblazermomentje. Heerlijk vind ik dat. Na de hele week elimineren, consolideren en dossiers dichttimmeren op een bureaustoel kan ik op zaterdag even fysiek aan de slag. En ik ben geen uitleg meer nodig, dit kan ik zelfstandig. Bezig tussen de koeien, terwijl mijn boer buiten met de trekker het nieuwe voer aan het laden is. In overall, met laarzen aan, voel ik me op dat moment een echte boerin.
Maar heel veel verder dan dat gaat mijn boerenkennis niet. De trekker bijvoorbeeld is voor mij echt hogere wiskunde. Terwijl ik best van rijden houdt. En wiskunde helemaal geweldig vindt. Maar overal die knopjes en poken. Je moet voor en achter kijken als je rijdt. Laat staan dat ik achteruit kan rijden met de voerwagen en ondertussen moet kijken of het voer netjes verdeeld wordt en of ik wel recht rijd door de voergang. Dan zit ik toch liever op het stoeltje ernaast.
Als ik mijn werk dan klaar heb, kan mijn boer binnenrijden met nieuw voer. Ik klim dan bij hem op de trekker en kijk toe hoe het nieuwe voer op mijn zojuist schoongemaakte voergang wordt geblazen. Lekker dicht bij mijn boer zie ik hoe die koeien enthousiast beginnen te vreten in het verse voer.
Lees eerdere afleveringen
