Ik heb de illusie dat ik aan alle vrouwen dezelfde zorg lever. Maar het is een illusie.
Want neem nu Selma uit Syrië. Ik wil haar coachen, begeleiden, naast haar staan. Ik wil graag dat ze autonomie ervaart. Dat ze voelt dat zij leidt en ik volg. En als ik toch leid, dat ze dan nog steeds zeggenschap heeft. Zeggenschap over haar lichaam en haar baby.
Maar er is een heel groot lastig ding wat háár mondigheid, en mijn volgzaamheid in de weg dreigt te staan, we verstaan elkaar zo slecht.