Wat is rouwen? Als ik die vraag krijg, leg ik iets uit over het verdriet dat ik vanbinnen voel. Het lijden dat ik gezien heb. De gebrokenheid. De radeloosheid. En na een hoop woorden denk ik steeds: maar ik kan het helemaal niet goed uitleggen. Het zit vanbinnen. Ik kan kokhalzend boven de wasbak hangen als ik ineens getriggerd word door iets wat traumatische beelden naar boven brengt.