Ds. Al-Chalabi: zendingspredikant in eigen land

In een hoek van de royale woonkamer in de vrijstaande woning in Nieuw-Loosdrecht ligt baby Samuël tevreden in de box. Op het moment van het gesprek, begin februari, is hij vijf weken oud. Het jongetje -tweede kerstdag geboren- is al twee pond gegroeid. Op zijn geboortedag moest de vader verstek laten gaan in de kleine gemeente van Hilversum. „In alle vroegte diende hij zich al aan.”

In de middaguren wordt de baby geboren. „Het huishouden wordt nu naar zijn wens bestierd”, glimlacht de predikant. Hij en zijn echtgenote zijn vol blijdschap over de komst van hun kind. „We hebben er een verantwoordelijkheid bij, maar dat vervult ons met vreugde.”

Het is niet in alle opzichten een gemakkelijke periode, die van de zwangerschap. Mevrouw Al-Chalabi is wekenlang aan bed en bank gebonden: „Hyperemesis gravidarum, extreme misselijkheid”.

Al bij de eerste echo is de dominee vol verwondering. Hij kan urenlang naar het beeld van een miniem vruchtzakje kijken. „Mèt de ziel het prilste begin van het scheppende werk van de Heere. We hebben er echt om gebeden. Het is noodzakelijk te bidden voor de baby, zodra je weet dat je vrouw in verwachting is. Vanaf het allereerste begin.” Hij neemt het kleintje even op zijn arm. „We hebben het gehad uit de hand van de Heere. Je gunt hem een nieuw hart, want je weet dat het uiteindelijk ook sterven wordt. Het zou het grootste zijn als we, op de jongste dag, beiden aan dezelfde kant zouden staan. Dan zullen we niet meer naar elkaar kijken, maar alleen naar Christus.”

Ongeboren leven

Als hij Samuël doopt, verwijst de dominee naar het lijden en sterven van Christus. „Je weet dat je kind in zonde ontvangen en geboren is, maar dat kan een vaderhart al niet begrijpen. Echter, uit een onreine kan geen reine geboren worden. Ook het opofferen van een kindje kan een vaderhart niet aan. Dat geeft enig besef van de onbegrijpelijke goedheid van God die Zijn eigen Zoon niet heeft gespaard. Het is mijn begeerte in mijn werk daarop te wijzen.”

Al voor zijn huwelijk spreekt ds. Al-Chalabi regelmatig in zijn preken over het ongeboren leven. „Gedrongen door de wijze waarop in de samenleving met het ongeboren leven wordt omgegaan. Een baby in de moederschoot lijkt vaak nauwelijks waarde meer te hebben. De Bijbel leert ons dat de hemel straks gevuld zal zijn met kinderen die nooit hebben kunnen praten en belijden. Ze hebben geestelijke lessen in de baarmoeder geleerd en zullen vooraan staan. Er zullen er bij zijn die misschien wel meer hebben geleerd dan het meest geoefende kind van God dat op aarde heeft rondgewandeld. Een indrukwekkende gedachte.”

De naam Samuël verwijst naar de periode van de Richteren. „Ook dat was een duistere tijd, net als nu. Moet je dan wel kinderen willen, zo vroegen de mensen zich toen en nu af. Hanna mocht daar overheen zien. Zij had verwachting van het Levende Kind.”

Het echtpaar is nog niet zo lang geleden verhuisd. Afgelopen najaar betrok het een woning in het Gooi, nadat ds. Al-Chalabi een beroep naar Hilversum had aangenomen. Zijn tweede plek, nadat hij bijna zes jaar verbonden was aan de gemeente van Brakel. Geheel onverwacht, niet alleen voor de buitenwacht. „Ik ben losgescheurd van Brakel en tot verbazing van iedereen naar Hilversum gegaan.”

Hij neemt het beroep aan, voordat de brief van de gemeente arriveert. „Ik wist niet eens dat ik daar op tweetal stond.” Al enkele weken daarvoor beseft hij losgescheurd te zijn van gemeente in de Bommelerwaard. Op vrijdag wordt hij vanuit Hilversum gebeld met het bericht dat er een beroep op hem zal worden uitgebracht. „Ik kreeg er op zaterdag werkzaamheden mee en in de nacht van zondag op maandag kwam de Heere over.”

Lees het hele interview met ds.  Al-Chalabi in Terdege (nr. 13, 14 maart 2023).

beeld: Renate Bleijenberg-van Leeuwen