Door contacten met Strict Baptists in Engeland leerde ds. H. Brons de puriteinse gezangen kennen. Ze raakten zijn hart. Enkele jaren geleden begon hij hymnes in het Nederlands te vertalen en te berijmen. Recent werd er een selectie gepubliceerd. „Je moet deze liederen niet even snel lezen, maar echt proeven.”
Het is een fraai boekje geworden, met de wervende titel: ”Zie Christus’ liefde, rijk en vrij”. Ds. H. Brons, predikant van de gereformeerde gemeente in Moerkapelle, is er dankbaar voor. Van thuis kreeg hij niet alleen liefde voor Hollandse oudvaders en puriteinen mee, maar ook oog voor schoonheid. In de natuur, de cultuur en de literatuur.
Het was door bezoeken aan Engeland dat Brons, van origine jurist, de puriteinse hymnes leerde kennen. „De Strict Baptists zingen in de eredienst en ook thuis gezangen uit de liederenbundel van William Gadsby. Vanaf de eerste kennismaking werd ik geraakt door de diepe inhoud. Een kleine twintig jaar geleden deed ik in een vakantie al een poging om zo’n gezang in het Nederlands om te zetten.”
Het idee werd weer wakker door de komst van het tijdschrift De Metgezel, een uitgave van Nederlandse vrienden rondom The Gospel Standard, het lijfblad van de Strict Baptists. „Achterin stond een letterlijke vertaling van een van de hymnes uit Gadsby’s gezangenboek. Dat prikkelde me om een vertaling te maken met hetzelfde rijmschema en ritme, zodat je die ook kunt zingen. Intussen heb ik ruim 200 gezangen zo vertaald, waarvan er 50 zijn geselecteerd voor het boekje.”
Wat spreekt u er zo in aan?
„In de eerste plaats het Bijbelse. De inhoud sluit nauw aan bij de Schrift en bevat veel gereformeerde theologie. Het tweede dat in deze gezangen opvalt, is het meditatieve. Ze zijn vaak ontstaan door persoonlijke overdenking van de prediking. Je moet deze liederen niet even snel lezen, maar echt proeven, net als een goed gedicht. Het derde wat ik zou willen noemen, is hun vertrekpunt uit God en hun gerichtheid op Christus’ kruis, de enige plek waar een zondaar rust vindt. Taalkundig zijn de hymnes niet allemaal van hoog niveau, maar de inhoud maakt ook de eenvoudiger liederen vaak treffend.”
Welke dichters stijgen boven het gemiddelde uit?
„In de eerste plaats Isaäc Watts, zowel door de omvang van zijn oeuvre als door de literaire stijl. Ook de hymnes van John Newton en zijn vriend William Cowper zijn taalkundig van hoog niveau. Niet voor niets wordt Cowper in Engeland en Amerika tot de grootste dichters van zijn eeuw gerekend. Indrukwekkend vind ik het gezang van Robert Robinson over vrije genade. Ook Joseph Hart ben ik zeer gaan waarderen. Hij was van origine docent klassieke talen, maar sprak tegelijk de taal van het volk. Niet plat, hier en daar wel rauw. Het leven ís soms rauw.”
Lees het hele interview in Terdege (nr. 8, 5 januari 2022).
beeld: Cees van der Wal
Lees verder
Lees het hele artikel in Terdege. Nog geen abonnee?
