Langs een weg die hij zelf niet zocht, werd Jan Boer evangelist in Hoorn. In zijn denken over de roeping tot dit werk weet hij zich aangesproken door de drie kenmerken die John Newton aanreikt. Verlangen, de benodigde gaven en Gods voorzienige leiding.
Vrijwilligers zijn nog druk bezig in het pand van Het Lichtbaken in Hoorn. Vanaf nu zal het niet alleen dienstdoen als plaats van ontmoeting rond het Woord, maar ook als woning van Jan Boer (59) en echtgenote Jannie. Sinds 1 januari 2023 is Boer fulltime aan de post verbonden als evangelist.
Tot 2016 was hij onderwijzer, eerst in Yerseke en Kruiningen, daarna in ’s-Gravenpolder, vervolgens in Oldebroek. Met veel vreugde. „Ik ben begonnen omdat ik het mooi werk vond. Later ging ik het als een voorrecht ervaren. Het is bijzonder om met kinderen te werken en hun dagelijks uit de Bijbel te kunnen vertellen.”
Een bijzondere roeping wil hij het niet noemen. „Elk mens is geroepen om op de plek waar hij is geplaatst de Heere te dienen en voor Zijn aangezicht te leven. Dat vraagt om een geloofskeus. Als er persoonlijk geloof komt, ontstaat vanzelf de vraag: „Wat wilt U, Heere, dat ik met mijn leven doe?” Zo ging het ook bij mij. Ik ben er beducht voor om het ene beroep boven het andere te plaatsen. Ook achter de kassa of als hulp in de huishouding kun je als christen van betekenis zijn en aan je roeping beantwoorden. Denk aan het slavinnetje van Naäman. Omgekeerd kun je elke zondag op een kansel staan en niet aan je roeping voldoen.”
Moslim
Door problemen in zijn laatste werkkring raakte de hersteld hervormde onderwijzer werkloos. Hij besloot weer te gaan studeren: voor godsdienstleraar, aan Hogeschool Viaa in Zwolle. „Niet om carrière te maken of er veel geld mee te verdienen, maar in de hoop met dat diploma iets voor Gods Koninkrijk te kunnen betekenen.”
Daarnaast meldde hij zich bij VluchtelingenWerk Nederland aan als vrijwilliger. „Zorg voor de kwetsbaren heb ik van thuis meegekregen. Ik werd coach van vluchtelingen die een status hadden gekregen. Er moet van alles en nog wat voor die mensen worden geregeld. De combinatie van studie en het werken met vluchtelingen vond ik heel boeiend. Zo kwam ik in contact met een serieuze moslim met wie ik een bijzondere band kreeg.”
Op tal van punten was er herkenning. „De grote kloof kwam openbaar wanneer we het over de Heere Jezus kregen. Dan constateerden we dat we geestelijk haaks op elkaar stonden. Dan vonden we allebei een emotionele ervaring. Ik zei hem dat ik voor hem bad of ook hij Jezus mocht leren kennen als Verlosser. Waarop hij me liet weten dat hij bad of ik zou gaan zien dat de islam de ware religie is.”
Gedetineerden
Tijdens de studie kwam Boer tot de ontdekking dat pastoraal werk meer bij hem aansluit dan lesgeven op een middelbare school. „Lange dagen optrekken met pubers kost heel veel energie, zeker tegenwoordig. Meer energie dan ik op mijn leeftijd nog heb. Het catechiseren aan jongeren van die leeftijd vond ik ook heel intensief, maar wel mooi om te doen, omdat het om een tijdsduur gaat die te overzien is en het in een andere setting plaatsvindt.”
Na afronding van de lerarenopleiding ging hij daarom door met de studie godsdienst-pastoraal werk. Ook die hoopt hij binnen afzienbare tijd af te kunnen sluiten. Dankzij een vriend raakte hij betrokken bij het werk in de Belgische gevangenissen van Merksplas en Hoogstraten. „Af en toe ging ik daar voor in de zondagse dienst. Tot dan had ik nooit een gevangenis vanbinnen gezin. Net als vluchtelingen zijn gedetineerden gewone mensen, die aandacht en een luisterend oor nodig hebben. Het raakte me dat we als protestants team regelmatig te horen kregen: „Dankjewel voor deze dienst, we hebben het onderwijs uit de Bijbel hard nodig.” Ik had niet verwacht dat in de gevangenis te horen.”
Lees het hele interview met evangelist Jan Boer in Terdege (nr. 22, 11 juli 2023).
beeld: Renate Bleijenberg-van Leeuwen
Lees verder
Lees het hele artikel in Terdege. Nog geen abonnee?
