Gerjanne van Lagen schrijft korte verhalen over haar gezin

Dat ze creatief is, weten de meeste Terdegelezers al. Haar columns over haar werk als docente Nederlands staan vol mooie zinnen. En ook de blogs, die ze afgelopen jaar voor de website van Terdege schreef over de gezondheidszorgen om hun dochtertje Fieke (1), maakten veel indruk. Niet alleen vanwege de worstelingen die ze daarin deelde, maar ook omdat ze die trefzeker wist op te schrijven.

Het is aan deze schrijverijen te danken dat uitgeverij De Banier haar vorig jaar benaderde met de vraag of ze een boek wilde schrijven. Gerjanne: „De redacteur zei: Ik heb jouw blogs gelezen en een boek lijkt me wel wat. Daar is dit boek met korte verhalen over ons gezinsleven uit gekomen.”

Het schrijven over haar gezin was niet nieuw. Op een persoonlijke internetpagina onderhoudt ze daar ook al een trouw lezerspubliek mee.

„Ik merkte dat ik blijkbaar een snaar raakte met wat ik schreef. Daar was ik me niet van bewust. Ik wist dat het niet slecht was, wat ik deed.

Maar dat het mensen ontroerde, was nieuw voor me.”

Zinnen formuleren, met woorden spelen: het is Gerjanne op het lijf geschreven. „Taal is echt mijn passie. Vroeger ook al. Zoals sommige meisjes juf wilden worden, wilde ik schrijfster worden. Want schrijven past me als een jas. Maar ik heb nooit geprobeerd om als volwassene een boek te schrijven. Ik denk dat ik wat onzeker ben op dat vlak. Ik ben bang dat mensen denken dat ik trots ben op mezelf. Ik ben bang dat ik er iets mee word, met het schrijven.”

Karikatuur

Dat het ondanks haar weerstand toch zover gekomen is dat er straks een boek met haar naam in de boekhandels ligt, verwondert haar een beetje. „Ik ben heel blij met dit boek. Niet trots, want dat vind ik nog steeds geen fijn woord.”

Het boek ”Geluksdag. Mijmeringen van een moeder” is een verzameling van korte verhaaltjes over allerlei voorvallen in het gezin. „De mooie zinnen en leuke woorden maken het interessant, de vrouw erachter is eigenlijk een gewone, saaie, simpele huismoeder”, zegt de bescheiden Kampense.

Waarom ze het dan geschreven heeft? „In de hoop dat de lezer zichzelf erin herkent, er iets uit leert, of erom kan lachen. Herkenning is een van de fijnste dingen op aarde. Dan voel je je minder eenzaam en weet je: de ander heeft dat ook.”

Zo schrijft ze over haar jongens, die een raadselboek maken. Haar man, die vergeet te vragen hoe haar dag was. Lekker kletsen met de kinderen ’s morgens in bed.

Veel van de verhaaltjes zijn wat overtrokken, zegt ze. „Wat ik schrijf is ten diepste een karikatuur van de werkelijkheid. Die verhaaltjes zijn niet altijd letterlijk zo gegaan. Ik vergroot iets uit en geef er een draai aan zodat er een boodschap uit voortvloeit.”

Als voorbeeld noemt ze het doucheverhaal. „Onze Jan (nu 6) ging voor het eerst alleen douchen, zonder hulp. Als je het leest is het zo aandoenlijk. En dat was het ook in het echt wel. Maar het gebeurde ook in een flits, tussen het aardappels schillen door. Ik zit dan echt niet te smelten op de bank, al lijkt dat misschien zo.”

Kunstwerk

De belangrijkste boodschap van haar boek komt pas in de loop van het gesprek aan de orde: dat het gezin een kunstwerk is. „Dat is eigenlijk de kern.”

Lees het hele artikel in Terdege (nr. 26, 15 september 2021).

beeld: Renate Bleijenberg-van Leeuwen

Gerjanne van Lagen schrijft korte verhalen over haar gezin

Ontvang onze nieuwsbrief

Meer over

Impressie van Terdege
op Instagram

Thema's

Meer Terdege

Over Terdege

Service & contact

Volg ons

Gerjanne van Lagen schrijft korte verhalen over haar gezin

Ontvang onze nieuwsbrief

Meer over

Impressie van Terdege op Instagram

Thema's

Meer Terdege

Over Terdege

Service & contact

Volg ons

Impressie van Terdege
op Instagram