De hoogste duinen van Nederland zijn te vinden bij Schoorl. Op de kalkarme grond gedijen bijzondere soorten mos en heide. De boommarter huist er, net als de zandhagedis. ’s Zomers zingen de nachtzwaluwen.
De boswachter loopt van haar kantoor naar het Buitencentrum aan de Oorsprongweg in Schoorl. Een dag eerder appte zij al: „Het is handig om laarzen aan te doen, het kan erg nat zijn.” Samuelle van Deutekom laat graag het toppunt van haar werkterrein zien: het hoogste duin van Nederland, 55,4 meter boven NAP.
Meteen achter het Buitencentrum voert een imponerende trap steil omhoog. Donateurs zijn vermeld op naamplaatjes tussen de treden. Het is een pittige klim. Van Deutekom: „Ik loop hier ook niet elke dag.”
Gevarieerd
Haar werkgebied omvat de Kop van Noord-Holland, maar de meeste tijd is de boswachter van Staatsbosbeheer in de Schoorlse Duinen te vinden. „Dit gebied is zo groot en gevarieerd, heel bijzonder.”
De elementen laten zich gelden, deze middag eind januari. Van Deutekom: „Het waait hier altijd, en nog wel meer dan nu.” Aangekomen bij het uitzichtpunt, wijst de boswachter naar het westen. „Het is 5 kilometer tot de zee. Hier is het bos, dan komen de heidevelden en de open duinen.”
Het dennenbos werd aangepland om het zand vast te leggen, zodat het niet over dorpen en akkers stoof. Nu streeft Staatsbosbeheer naar meer open duin, meer inheemse soorten en meer diversiteit. „Komt er dan een ziekte, dan gaat niet alles dood.”
Rust
Van Deutekom: „Je ziet dat de natuur in winterrust is. De dennen zijn mooi groen, ze geuren heerlijk en kraken in de wind. Het is stiller dan in andere seizoenen. Kleine vogels, zoals roodborst, kuifmees, pimpelmees en zwarte mees, laten zich meer zien.”
In de winter komt de weidsheid van het landschap meer tot haar recht, „zonder fladderende vlinders en andere bombarie. Als bomen en struiken kaal zijn, zie je de mossen beter. Ze worden niet overschaduwd.”
Maakt de natte winter het voorjaar anders? Van Deutekom: „De natuur is heel weerbaar. Een nat jaar is niet zo’n probleem. Er zal in elk geval genoeg water zijn voor alle bomen en planten die weer gaan groeien.”
De natuur kan je verrassen, weet de boswachter. „Ik heb hier de boommarter gezien, die is moeilijk te spotten. Vlak bij het Buitencentrum, zoiets verwacht je niet. Formaat kat, boven in een boom; het lijkt iets exotisch. Je zou zeggen: on-Nederlands mooi. Maar het is gewoon Nederlands, en mooi.”
Water
De Noordzee is te zien in de heiige verte. Voor Van Deutekom terugkeert naar haar kantoor, vouwt ze een grote kaart open. Ze raadt de wandelroute langs het Vogelmeer aan. „Daar is heel veel leven. Waar water is, is leven.”
De paden hebben namen: Schippad, Muizenweg, Meeuwenweg. Door wolkensluiers gefilterd zonlicht valt op bosgrond en stuifzand. De Jachtweg is voorzien van een verend bedje van groene dennennaalden. Kronkelige bomen met ruwe bast buigen zich over het pad, de fijne takken reiken naar de lucht. Felgroen is het mos.
Lees het hele artikel in Terdege (nr. 12, 27 februari 2024).
Lees verder
Lees het hele artikel in Terdege. Nog geen abonnee?
Lees eerdere afleveringen
