Lachen en niezen zonder je broek nat te…

Lachen en niezen zonder je broek nat te…

DSC08751

Postpartum herstel van de bekkenbodem, nog al te vaak is dat iets wat er bij de meeste vrouwen bij inschiet. En ik snap dat.

Als sporten niet je hobby is, je misschien zelfs nooit een sportschool van binnen gezien hebt, je de hele dag al nauwelijks zit omdat je gezin je in beweging houdt, kunnen die oefeningen je na ook nog een gebroken nacht wel gestolen worden.

En daarbij, moet het allemaal perfect? Mag ons lichaam niet her en der wat gebruikssporen overhouden aan een zwangerschap en bevalling? Vanuit de maakbaarheidsgedachte en het schoonheidsideaal zou je daar ook nog best wat van kunnen vinden. So far so good denk ik daar nog wel in mee. Maar er is een grens wat mij betreft, een functionele grens.

Zoals bij Mirjam. Zes weken na de bevalling kwam ze bij mij op nacontrole. Inmiddels bevallen van haar vijfde kindje. De nacontrole is behalve nuttig meestal ook gewoon heel gezellig. Zeker met Mirjam, we kletsten wat over hoe het ging, wat de leuke momenten waren en wanneer het pittig was. En op een gegeven moment schoot ze in de lach om iets, en tegelijk zei ze: ‘Oeps, nu gaat het mis’. We lachten er allebei even om. Want ik snapte natuurlijk wel wat ze bedoelde. Wat later kwam ik erop terug, en ik zei: ‘Mirjam, wat net gebeurde, was niets bijzonders, een heel normale spontane lach. Een klein beetje druk op je bekkenbodem, zoals ook bij hoesten of niezen of een wasmand tillen, van de fiets afstappen of je neus snuiten. En elke keer verlies je dan een beetje urine, wat vind je daarvan?’ 'Tja, vies natuurlijk en wel echt vervelend. Ik weet ook wel dat ik er eigenlijk iets mee moet, maar het hoort er ook een beetje bij toch, hebben niet alle vrouwen dat?' 'Misschien', zei ik expres een beetje vaag. Want wat maakt het uit? Als de buurvrouw het ook heeft, is het dan voor jou minder vervelend? Jij hebt het, en dat het ontstaan is, is volkomen normaal en verklaarbaar, maar dat je het laat bestaan terwijl je er last van hebt, dat vind ik eigenlijk wel iets om aan te werken. 'Begin eens bij een bekkenfysio', adviseerde ik haar. Ga gewoon eens voelen, wat doet mijn bekkenbodem, hoe is de spanning te laag of misschien juist wel te hoog. Lukt het me om aan te spannen maar juist ook om te ontspannen. Neem oefeningen mee naar huis, en begin dan gewoon. Heel rustig op een laag pitje, met eerst alleen ademhalingsoefeningen. Vergeet dat beeld van de sportschool, van loopbanden en airbikes en super hard zweten. Dat is juist helemaal niet wat de bedoeling is als je aan herstel van je bekkenbodem wilt gaan werken. Heel veel dingen kunnen gewoon thuis, met oefeningen van de fysio eventueel aangevuld met oefeningen uit een postpartum fitness programma. In je eigen tempo, met alleen maar als doel om weer een fit en functionerend lichaam te krijgen.

Je bekkenbodem is eigenlijk het hangmatje waar de hele onderkant van je buikholte op rust. Vandaar ook dat zware gevoel in je onderbuik na wat langer staan of lopen. Soms het gevoel alsof er letterlijk een bal tussen je benen drukt. Moeite met ophouden van urine of juist uitplassen. Moeite met het binnenhouden van windjes of juist last van verstopping. Last van je onderrug, ook een hele bekende. Of pijn bij het vrijen, juist dan niet kunnen of durven ontspannen omdat je bang bent voor urineverlies. Je ziet, die bekkenbodem is voor veel dingen verantwoordelijk. Het is een belangrijke spier die je helpt bij veel dingen, en die dus ook wat onderhoud nodig heeft. Zeker als de rek er een beetje uit is na een zwangerschap en bevalling.

En moet het dan allemaal perfect zijn? Nee, helemaal niet, je moet vooral niet stoppen met lachen tot je bekkenbodem weer stevig is. Lach en leef gewoon, gebruik die Tena lady’s, maar werk ook aan herstel. Er is namelijk wel verschil tussen perfect en functionerend. Ik heb vrouwen op mijn spreekuur gehad die nooit meer een zwempak aandurfden. Niet vanwege een buikje of spataderen, of omdat ze niet van zwemmen hielden, maar vanwege urineverlies. Dat vind ik echt een brug te ver, dan voel ik bijna nattigheid.

beeld: Renate Bleijenberg-van Leeuwen

Abonneer je op Terdege magazine

Nu slechts 9,95 p/mnd

Terdege-portfolio-nummer-12

Auteur

Henrieke de Wit

Volg ons lifestyle platform op instagram.