Overal koe

Wij lopen vanuit de stal zo ons huis binnen. We hoeven niet eerst buitenlangs. In de zomer, als alles openstaat, horen we in huis de koeien loeien. In de winter is dat iets lastiger. Toch hoeven we de dames niet te missen in huis. Want ze zijn overal zichtbaar.

Ja, echt overal. In de wc, in de keuken en in de slaapkamer. De zwart-witte dames zijn overal vertegenwoordigd. Op het handdoek en op de onderzetters. Op de foto in de wc en als beeldje op het nachtkastje.

Voor ik in het huis ging wonen waar 65 jaar geleden de opa en oma van mijn boer de inrichting bepaalden, is het huis grondig verbouwd. Bijna alles ging op de schop. Alles moest dan ook het huis uit. Bijna alles. Want twee kamertjes boven, die vroeger een grote kamer waren, hoefden geen nieuw plafond. Die kamertjes waren de opslag toen het huis onbewoonbaar was. Een ervan is de oude slaapkamer van mijn boer. Daar bleef alles aan de muur hangen. Ook de plankjes met relikwieën uit een ver verleden. De Siku-trekkers nog in het doosje. De medailles van de kalverkeuringen staan op een rij.

Die kamer is in ere hersteld. Het bed van mijn boer staat er weer. De plankjes zijn afgestoft en de beeldjes staan op hun plek. De vorige hond hangt in een lijstje aan de muur. Mijn boer heeft het zelf weer ingericht. Het museum is weer netjes. Er missen alleen een paar kopstukken.

Sinds die herinrichting prijkt op het nachtkastje van mijn boer een koe. Als ik nu onze slaapkamer inloop, kijkt een koe me vanaf de kledingkast aan. Ineens stonden ze daar. Het aandeel van mijn boer in onze inrichting. Moeten er nu zelfs koeien op onze slaapkamer liggen? Serieus? Overal in huis zijn koeien, maar in onze slaapkamer hoefden ze van mij niet. Maar mijn boer heeft me overtuigd. Hij slaapt geruster, nog geruster met koeien in de buurt. Dus hebben we koeien in de slaapkamer.

Voor het overige ben ik er zelf ook debet aan. Ik kocht ergens op vakantie namelijk een heel leuk hand- en theedoekenset. Betaalde er een kapitaal voor, alleen omdat er koeien op stonden, èn ik deze er echt mooi uit vond zien. En ons dienblad is van Wiebe van der Zee. De koeien aan de sloot. Diezelfde koeien staan ook op het zoutpotje. En op het ontbijtbord van mijn boer.

Deze week kwam er weer een presentje. Een groot koekblik met een delftsblauwe koe erop. Een deel van de collegaboeren zal dit herkennen. De bezorger had namelijk toen hij het pakketje achter uit zijn bus pakte, nog twee van diezelfde formaat pakketjes voor onze collega-boeren en buren. Die dezelfde prestatie hadden geleverd, volgens de melkfabriek. Ieder zal het weer voor andere doeleinden gebruiken, denk ik. En er kwam zelfs een ingelijst certificaat, ook voorzien van een koe. 100.000 liter heeft onze oudste koe gegeven! En nu krijgt ze bijna weer een kalfje.

En dan onze zoon van nog geen drie maand oud. Hij heeft inmiddels vijf eigen koeien in verschillende maten. Gekregen voor z’n geboorte. Met en zonder reclame. Gehaakt, niet gehaakt, groot of extra zacht. Ook hij wordt ermee grootgebracht. Overal koe. In de box, in de kinderwagen, in je bed en op de plank. Zou hij dan later ook zo van koeien houden?