Tonja Versluis schrijft over vluchtelingenkamp - Terdege

Tonja Versluis schrijft over vluchtelingenkamp

TonjaVersluis-ceesvdwal_21

Ze had allang de droom om een boek te schrijven. Toen Tonja Versluis (35), oud-columnist van Terdege, als vrijwilliger in het vluchtelingenkamp op het Griekse eiland Lesbos was, wist ze meteen het thema. Maar de roman schreef zichzelf niet. “Ik ben er wel een jaar of drie mee bezig geweest.”

In april ligt het dan eindelijk in de boekwinkel: ”Aangespoeld geluk”. Een moment waar ze zowel naar uitkijkt als tegen opziet. „Dan gaat iedereen er wat van vinden.”

Het is de Nieuw-Lekkerlandse best een beetje tegengevallen hoeveel tijd er in het schrijven van een boek gaat zitten, bekent ze. In het begin leek het nog mee te vallen. „Dat eerste jaar waren er maanden waarin ik niets deed en ik ook gewoon vakantie hield. Ik volgde toen een schrijfcursus om aan mijn stijl te werken.” Dat veranderde toen Tonja haar idee eenmaal had ingeleverd bij uitgeverij De Banier. Tot haar grote verrassing gaf de uitgever haar meteen groen licht om met de roman aan de slag te gaan.

Tijdrovend

Ze begon aan een „tijdrovende klus van heb ik jou daar. Ik schreef zo veel mogelijk als mijn drie kinderen op school zaten. Ik was op een gegeven moment echt op dreef en lag goed op schema. Maar het schrijven zelf was pittig: die eenzaamheid achter je computer en het slopende gevoel dat je boek niet de moeite waard is om door anderen gelezen te worden.”

Het laatste halfjaar gooide corona roet in het eten. „De kinderen waren thuis van school. Daardoor had ik weinig tijd meer om te schrijven. Ik heb weleens gewenst dat ik ermee kon stoppen. Want ik wil niet de moeder zijn die altijd achter het computerscherm zit. Als ik op een zaterdag eens vier of vijf uur achter dat ding zat, zeiden mijn kinderen: „Mam, mag het een onsje minder zijn?” Die waren blij dat het af was.

Een boek schrijven is nu eenmaal een hobby met een wat egoïstisch gehalte. Daar moet veel voor wijken, soms zelf het gezin.”

Waarom wilde je een boek schrijven?

„Dat leek me als kind al leuk. Ik hield van schrijven. Toch ben ik verpleegkunde gaan studeren. En achteraf is dat maar goed ook. Het schrijven is leuk als hobby, maar ik zou het niet voor mijn werk willen doen. Altijd met taal bezig zijn lijkt me niet de voldoening geven die het verplegen me geeft.

Ik heb het idee om een boek te schrijven eigenlijk nooit serieus genomen tot ik twee jaar geleden columns voor Terdege ging schrijven. Dat vond ik zo leuk en ze werden heel positief ontvangen. Dat gaf de doorslag.”

Je hebt je goed voorbereid.

„Klopt. Ik ben in 2019 en 2020 voor Stichting Refugee Relief nog een keer terug gegaan naar Lesbos om daar vrijwilligerswerk te doen. Alles wat ik zag en hoorde, schreef ik op. Ook heb ik stichtingen bezocht die onder de vluchtelingen op Lesbos werken, ik heb vrijwilligers die daar langdurig werken geïnterviewd en ik heb foto’s gemaakt. Dat alles in het teken van het boek. Ik wilde namelijk een zo realistisch mogelijk beeld geven van het eiland en van wat er in het kamp gebeurt. Ik moest voor het boek in de huid van een ander kruipen, en dat lukt alleen als je je eerst in die ander hebt verdiept.”

Tonja’s roman gaat over vrijwilligster Lenne, die naar kamp Moria vertrekt om daar vrijwilligerswerk te doen onder de vluchtelingen. Ze ontmoet er veel leed, maar ook overlevingsdrang, moed, liefde. Verder speelt het thuisfront een belangrijke rol in haar verhaal, vanwege de gevoelens die vluchtelingen daar oproepen.

Waarom wilde je dit verhaal vertellen?

„Ik vind het belangrijk om de misère in het kamp te laten zien. De levensomstandigheden zijn er erbarmelijk. Maar dat is niet het hele verhaal. Je ziet bijvoorbeeld ook dat veel mensen daar de islam de rug toekeren en zich tot het christendom wenden.

De mensen zitten op de puinhopen van hun bestaan. Alle zekerheden zijn hun ontnomen. Veel van hen zijn slachtoffer van oorlogsgeweld. Syriërs, maar ook slachtoffers van Boko Haram, IS en de taliban. Door hun situatie en hun achtergrond krijgen ze belangstelling voor het christelijk geloof. En ook door de houding van de vrijwilligers, van wie er veel christen zijn.”

Lees het hele interview in Terdege (31 maart 2021).

beeld: Cees van der Wal

Lees verder

Lees het hele artikel in Terdege. Nog geen abonnee?

Terdege-portfolio-1x-2024

Auteur

Jacomijn Ariakhah

Volg ons lifestyle platform op instagram.