Wilmar Roukema maakt badkamermeubels: „Verknocht aan precisiewerk"

Wilmar maakt badkamermeubels: „Verknocht aan precisiewerk"

WilmarRoukens-_ceesvdwal_25

Hij is verslingerd aan precisiewerk. Wilmar Roukens (22) uit Ridderkerk maakt eikenhouten badkamermeubels en sinds kort ook eiken deuren. Op maat en geheel naar de wens van de klant.

De uit zwarte planken opgetrokken loods ligt enigszins verscholen, halverwege het talud van de dijk, langs de Oude Maas in Barendrecht. Wilmar prijst zich gelukkig met de meer dan honderd vierkante meter grote ruimte. Het gebouw is eigendom van zijn schoonouders, die aan de andere kant van de tuin aan de dijk wonen. Wilmar betrok de schuur bijna drie jaar geleden om geheel voor zichzelf te kunnen beginnen.

„Mijn schoonvader heeft wat tuinspullen en andere zaken in enkele containers ondergebracht, waardoor de hele ruimte vrijkwam. Kom daar maar eens om in deze omgeving. De huur van een bedrijfsruimte, zo die er al is, is voor een starter niet op te brengen.”

Wat is je vooropleiding?

„Ik heb eerst de mavo gedaan, en daarna op het Hoornbeeck de bouwopleiding gevolgd, een combinatie van werken en leren. Dat werken deed ik bij een broer, die in die tijd een meubelbedrijf had. Later is hij overgestapt op grotere projecten zoals het maken en plaatsen van overkappingen. Bij hem heb ik het vak geleerd. Ik zette toen al graag de puntjes op de i; ik houd van een perfecte afwerking.”

En toen begon je voor jezelf?

„Nee, ik heb me ongeveer een jaar verhuurd aan mijn broer. Ondertussen zocht ik wel iets voor mezelf. Dat moest precisiewerk zijn, een beetje exclusief en het liefst te maken in een werkplaats. Ik was toen nog niet getrouwd en wilde ook een product waaraan ik ’s avonds verder kon werken.

Een vriend die bij een bedrijf in badkamermeubels werkte, adviseerde me badkamermeubels te gaan maken. Toen heb ik enkele modelletjes gemaakt. Een andere broer zette ze op Marktplaats onder de naam Oakhuys. Hij doet nog steeds de marketing voor mij. Mooie foto’s en teksten op Instagram.”

Die eerste modellen waren succesvol?

„Ze werden vrij gemakkelijk verkocht. Gaandeweg kreeg ik het drukker. Vooral corona stimuleerde de vraag. Bedrijven in badkamers waren dicht, maar ik kon doorgaan. Mijn werk voor anderen heb ik afgebouwd. Ik kreeg de beschikking over deze loods en ben hier voor mezelf begonnen. Ik had het geluk dat ik al veel uitrusting bezat, inclusief enkele dure machines. M’n broer betaalde me steeds in gereedschap uit. Lange tijd heb ik met een cirkelzaag gewerkt, maar nu beschik ik over formaatzaag. Die is nog zuiverder en ook sneller. Alleen een vandiktebank, geschikt om brede panelen te schaven, ontbreekt nog. Maar zonder kan het ook wel.”

Hout in een vochtige badkamer, is dat wel een goede combinatie?

Lachend: „Die vraag is me vaak gesteld en soms hoor ik hem bij klanten nog steeds. Veel mensen hebben gefineerde meubels waar gemakkelijk vocht in kan trekken. Dan zet het hout uit, trekt het krom en gaat het soms scheuren. Daar hebben mijn meubels geen last van. Die worden helemaal verlijmd en geolied. Er zijn wel veertig kleuren beschikbaar. Het is de manier waarop je het aanpakt die maakt dat een meubel vochtbestendig is. Dat was in het begin experimenteren, totdat ik het volledig onder de knie had.”

Hoe belangrijk is het materiaal dat je gebruikt?

„Eiken is perfect geschikt om met olieverf te kleuren. Andere exclusieve soorten zoals Amerikaans notenhout en teak, zijn niet of nauwelijks te bemachtigen of veel te duur. Er is overigens wat het eikenhout zelf betreft veel verschil. Ik koop het in bij een gespecialiseerd bedrijf, dat voor mij de planken uitzoekt. Die komen verpakt naar hier, iedere week een vers voorraadje. Zodra de pakken zijn opengesneden, gaan ze in de olie, zodat er niets mee kan gebeuren. Het zijn planken die nauwelijks knoesten bevatten. Een enkele maal wil een klant er wel een knoest in.”

Wie kopen je meubels?

„De vraag komt uit het hele land, van Groningen tot het uiterste zuiden. Een flink deel van mijn klanten is afkomstig uit Noord-Holland, met name Amsterdam en directe omgeving. Ik begon via Marktplaats, maar ben overgestapt op Instagram. Daarnaast heb ik een eigen website. Er staan modellen op, die onder meer qua formaten kunnen worden aangepast aan de wens van de klant. Verder is alles mogelijk. Ik krijg tal van wensen. Over het aanbrengen van een visgraat, gebruik van stalen latten en afwijkende kleuren. Echt van alles. Mensen sturen me foto’s. De laatste tijd zie je vaker ronde hoeken. Daar ga ik nu ook mee beginnen.”

Je verkoopt alleen aan particulieren?

„Nee, ik denk dat bijna de helft van mijn meubels naar zaken gaan die badkamers in het hogere segment verkopen. Dit begon met een klant die bij zo’n winkel werkt. Dat leidde tot een eerste levering, gevolgd door meer opdrachten. Later zijn er nog twee andere bedrijven bijgekomen. Allemaal ondernemingen die een hoge kwaliteit leveren.”

De meubels zijn zeker wel heel duur?

„Ik lever een eerste basicmodel vanaf zo’n 1000 euro. Wat er hier de deur uitgaat, kost gemiddeld tussen de 1800 en de 2000 euro. Maar het kan nog veel exclusiever. Er zijn mensen die tienduizenden voor een bakkamer uittrekken. Dan heb je het over het topsegment. Daar heb ik tot nog toe niet mee te maken, maar misschien komt dat ook wel. Belangrijker vind ik dat ik mensen blij maak en dat iemand lang plezier heeft van het product dat ik voor hem of haar maak.”

Kun je de vraag aan?

„Gemiddeld ben ik anderhalve dag bezig met het maken van een badkamermeubel. Sinds enige tijd werkt hier enkele dagen in de week. een leerling van het Rotterdamse beroepencollege De Swaef. Hij zet de planken in de olie en maakt lades. Ik zou hem nu al niet gemakkelijk meer kunnen missen.”

Vanwaar die sterke vraag?

„Dat heeft ook te maken met het feit dat ik met eiken deuren ben begonnen. Eerst voor een familielid en nu als een tweede product. Dat loopt zo mogelijk nog harder dan de badkamermeubels. Het geeft ook andere vraagstukken en een nieuwe werkwijze. Ik moet gaan inmeten en die deuren gaan hangen. Op zaterdag ben ik daarvoor vaak op stap. Ik werk gewoonlijk zes dagen per week en een tot drie avonden. Dan doe ik de administratie en bestel materialen. Een enkele keer ga ik op klantenbezoek. Dat ritme bevalt tot op heden heel goed. Of dat zo blijft, is de vraag, want we verwachten ons eerste kindje.”

En richting de toekomst?

„Ik wil niet te hard van stapel lopen. Natuurlijk wil ik graag een eigen loods, maar ik zie wel wat er op mijn pad komt.”

beeld: Cees van der Wal

Auteur

Ad Ermstrang

Volg ons lifestyle platform op instagram.