1700 jaar geloofsbelijdenis van Nicea

Een van de redenen om in het jaar 325 tot die kerkvergadering te komen, was het feit dat er onrust in de gemeenten was ontstaan vanwege de uitlatingen van Arius. Deze geloofde namelijk niet dat de Heere Jezus de goddelijke natuur deelachtig was, maar als een buitengewoon mens was geschapen. Hij zou niet echt de Zoon van God zijn, maar zo worden genoemd. Keizer Constantijn duldde geen onenigheid tussen de christenen en organiseerde derhalve dit concilie. Het resultaat is de opgestelde belijdenis: „Ik geloof in één Heere Jezus Christus, de eniggeboren Zoon van God, geboren uit de Vader vóór alle eeuwen; God uit God, Licht uit Licht, waarachtig God uit waarachtig God, geboren, niet gemaakt, van hetzelfde wezen met de Vader, door Welke alle dingen gemaakt zijn. Die om ons mensen en om onze zaligheid is nedergekomen uit de hemel, en vlees geworden is van de Heiligen Geest uit de maagd Maria, en een mens is geworden; (…).” Overigens dateert niet de hele tekst van het Nicaenum uit 325. In 381 werd pas de uiteindelijke tekst in Constantinopel vastgesteld. Daarin werd de goddelijkheid van de Heilige Geest nader omschreven. Desondanks is deze belijdenis, die we delen met de rooms-katholieken en oosters-orthodoxen, naar Nicea genoemd. >Hoewel we dankbaar mogen zijn voor deze belijdenis, zijn er ook wel bedenkingen bij de wijze waarop deze werd vastgesteld. Minder bekend is dat op dit concilie ook een aantal decreten aan de orde kwam. Een opmerkelijke daarvan is dat men op zondag niet diende te knielen met het bidden, maar te staan. De eerste dag der week is immers de herdenking aan de opstanding van de Zaligmaker. Hoewel we dankbaar mogen zijn voor deze belijdenis, zijn er ook wel bedenkingen bij de wijze waarop deze werd vastgesteld. Keizer Constantijn schreef namelijk aan de kerken dat de stem van de aanwezige bisschoppen gelijk was aan de stem van God. Ook werden degenen die een geschrift van Arius in bezit hadden en het weigerde te verbranden, met de dood bedreigd. Wie schetst echter onze verbazing? Toen keizer Constantijn twaalf jaar na het concilie ernstig ziek werd, liet hij zich dopen door de ariaans gezinde bisschop Eusebius van Nicomedia. Nog bedenkelijker is het decreet dat het paasfeest niet meer gevierd mocht worden op de zondag na het Joodse Pascha. Degenen die dat deden, werden zelfs in de ban gedaan. Hier heeft het antisemitisme een rol gespeeld. De keizer had daarbij grote invloed. Hij schreef: „Het is de heiligste van alle feesten onwaardig om de gewoonte (de berekening) van de Joden te volgen... Het is onze plicht niets gemeenschappelijks te hebben met de moordenaars van onze Heere. Wij wensen ons af te zonderen van het verfoeilijke gezelschap van de Joden... zulk een verdorven volk.” Wanneer men voor de eerste zondag na de veertiende nissan had gekozen, hadden Paulus’ woorden, geïnspireerd door de Heilige Geest, –„want ons Pascha is voor ons geslacht, hetwelk is Christus”– wellicht nog meer kracht bijgezet. Derhalve mogen we met artikel 7 van de Nederlandse Geloofsbelijdenis wel belijden: „Men mag ook gener mensen schriften, hoe heilig zij geweest zijn, gelijk stellen met de Goddelijke Schriften, noch de gewoonte met de waarheid Gods (...) noch de concilien, decreten of besluiten; want alle mensen zijn uit zichelf leugenaars en ijdeler dan de ijdelheid zelf’.” Luther merkte op: „Men moet niet geloven wat concilies en wat mensen als Augustinus zeggen, maar wat het woord Gods zegt.” _Ds. M. van Kooten, Elspeet_

1700 jaar geloofsbelijdenis van Nicea

Ontvang onze nieuwsbrief

Meer over

Impressie van Terdege
op Instagram

Thema's

Meer Terdege

Over Terdege

Service & contact

Volg ons

1700 jaar geloofsbelijdenis van Nicea

Ontvang onze nieuwsbrief

Meer over

Impressie van Terdege op Instagram

Thema's

Meer Terdege

Over Terdege

Service & contact

Volg ons

Impressie van Terdege
op Instagram