Achter de schermen van een staatsbezoek

Normaal gesproken vind ik vliegen een ontspannende bezigheid. Een beetje wachten, een beetje om me heen kijken, meer hoef ik eigenlijk niet te doen. Maar als ik op 3 juni op het vliegveld van Eindhoven zit te wachten op mijn vlucht naar Praag, voel ik me alles behalve relaxed. Door de val van het kabinet is het staatsbezoek aan Tsjechië opeens op losse schroeven komen te staan. Om halfzeven sluit het boarden. Via een groepsapp van journalisten plus de Rijksvoorlichtingsdienst heb ik te horen gekregen dat er om kwart over zes een persbericht zal worden verstuurd. Dan blijft er maar een kwartier over om een beslissing te nemen. Gelukkig komt het nieuws op tijd: het staatsbezoek gaat door, maar zonder de koning op dag twee. ## Scheve hoed Zodra koning Willem-Alexander rond de klok van negen in Praag landt, staat hij de pers te woord. Het staatsbezoek is in deze tijd van geopolitieke spanningen té belangrijk om te annuleren, zo zegt hij. Op dag twee zal de koningin de honneurs waarnemen. Zodra de auto van de koning het vliegveld verlaat, kunnen de journalisten doorlopen naar de persbussen. Vier mini-vans mogen gedurende het staatsbezoek meerijden in de koninklijke stoet, om zo op tijd bij alle afspraken te kunnen zijn. De persbussen brengen ons die avond naar het pershotel. Dit is een heel gewoon en eenvoudig hotel, waar zowel de journalisten als de medewerkers van de RVD slapen. Lang leve de korte lijntjes. De eerste dag van het staatsbezoek begint vroeg. Rond achten vertrekken de persbussen naar het presidentieel paleis. Na een uitgebreide securitycheck nemen we plaats op het voorplein. We zien de erewacht arriveren. De precisie waarmee de heren hun plek innemen, is indrukwekkend. Zodra de koninklijke auto arriveert, valt mijn oog op de hoed van koningin Máxima. Wat is hij groot! En wat staat hij scheef! Naarmate de dag vordert, zakt het hoofddeksel steeds iets verder. De arme presidentsvrouw kan het gezicht van de koningin amper meer zien. Tijdens een staatsbezoek zijn de kleedster (kamenier) en kapster gelukkig nooit ver weg. Tussen de bedrijven door, als de pers al in de bus zit, weten ze de hoed met wat speldjes en elastiekjes omhoog te hijsen. ## Keizerin Sissi De eerste dag van een staatsbezoek bestaat altijd uit een hele reeks plichtplegingen. Een handje hier, een handje daar. Iedere bestuurder wil wel een foto voor in z’n eigen plakboek, dus het is ook heel veel poseren en vriendelijk lachen. Voor een journalist is het lastig om hier een interessant verhaal van te maken. Rond vijf uur mag een select groepje media alvast een kijkje nemen in de zaal van het staatsbanket. Het blijkt het vertrek te zijn dat in de negentiende eeuw werd opgeknapt voor de kroning van Frans Josef 1, de man van keizerin Sissi. Een vriendelijke bewaker vraagt of we interesse hebben in een rondleiding. Uiteraard grijpen we die kans met beide handen aan. Als koningin Máxima een paar uur later in een rode avondjurk van Taminiau de zaal betreedt, krijgt ze veel bewonderende blikken toegeworpen. Wij staan op een paar meter afstand, terwijl de onderscheidingen worden uitgereikt. Precies als het muisstil is, stoot een Tsjechische fotograaf hard tegen mijn arm. Het ”au” kan ik binnenhouden, maar mijn telefoon valt met een bonk op de grond. Het levert me een knipoog van de koningin op, maar liever had ik die natuurlijk niet verdiend. ## Flauwekul Op dag twee neemt Máxima de honneurs waar. De dag begint met een poseermoment op de Karelsbrug, waar een ruzie tussen de fotografen ontstaat. De sfeer is nog een tikkeltje chaotisch als we de kerk aan de voet van de brug betreden. Bij binnenkomst moet de hofdame nog op zoek naar het vestje van de koningin. Terwijl ze het kledingstuk aan Máxima overhandigt, zegt die snel even sorry tegen de pastoor. Ze moest zich immers kort omdraaien en het gesprek onderbreken. In Nederland vertalen sommige media het gebeuren als een standje van de pastoor, vanwege het met blote schouders betreden van de kerk, maar dat is flauwekul. :::photo_gallery 1::: Op weg naar een organisatie voor vrije nieuwsgaring raakt de persbus de stoet kwijt. Balen, want ieder programmaonderdeel duurt maar zo’n twintig tot dertig minuten. Dan wil je er natuurlijk wel van A tot Z bij zijn. De politieauto die achter ons aan rijdt, schiet te hulp. Zwaailichten aan, gaspedaal in, en al snel sjezen we met een noodgang door de hoofdstad. Als de bus door een kuil rijdt, slaken meerdere journalisten een gil. Je moet wat overhebben voor je vak! >In lange jurk en op hoge hakken wacht ik de koningin op bij de rode loper Na nog wat korte bezoeken hier en daar gaan we door naar de Nederlandse ambassade. Daar vindt het persgesprek plaats. Iedere journalist heeft een dag eerder zijn of haar vraag moeten indienen en nu gaat de koningin die voor de camera beantwoorden. Na een goed verlopen gesprek is het tijd voor een receptie met zo’n 200 genodigden. Ook ondergetekende schudt de koningin de hand. Het staatsbezoek wordt afgesloten met een culturele avond uit. In lange jurk en op hoge hakken wacht ik de koningin op bij de rode loper. Als ze binnen is, brengt de RVD ons via allerlei sluipwegen naar de zaal. Recht onder het balkon van de koningin krijgen we een plekje toegewezen. Terwijl de rest van de aanwezigen geniet van allerlei acrobatische toeren op het podium, klap ik mijn laptop open om het gebeuren in woorden te vangen. Tijdens de afsluitende receptie loop ik zowel letterlijk als figuurlijk de koningin tegen het lijf. We praten even over haar jurk uit 2006. Na een hapje en een drankje is het tijd om naar huis te gaan. Staatsbezoek Tsjechië verliep anders dan verwacht, maar gaat de boeken in als een geslaagde missie.

Achter de schermen van een staatsbezoek

Ontvang onze nieuwsbrief

Meer over

Impressie van Terdege
op Instagram

Thema's

Meer Terdege

Over Terdege

Service & contact

Volg ons

Achter de schermen van een staatsbezoek

Ontvang onze nieuwsbrief

Meer over

Impressie van Terdege op Instagram

Thema's

Meer Terdege

Over Terdege

Service & contact

Volg ons

Impressie van Terdege
op Instagram