Aan de voet van de heuvel waarop Edinburgh Castle ligt, klinken onafgebroken de schrille tonen van een doedelzak. De speler, gekleed in de traditionele dracht (zwarte muts, wit jasje, schotse kilt, witte laarzen) moet het haast wel bloedheet hebben. De zon schijnt voor Schotse begrippen flink. En elke tien tellen staan er nieuwe toeristen naast hem. Voor een foto, selfie of video. Maar de Schot blaast onverstoorbaar door, alsof hij de toeristen een hart onder de riem wil steken. Welkom in Edinburgh.