Daar is-ie dan. Een nieuwe blogger van de boerderij. Al moet ik eerlijk bekennen dat ik helemaal niet op een boerderij woon. Ik ben ook helemaal geen boerin. Maar ik heb wel een boer. Een heel lieve boer. Hij houdt alleen niet van schrijven. Ik wel. En ik mocht van hem met alle plezier m’n gang gaan. Dat laat ik me geen twee keer zeggen.
Mijn eerste probeersel vond hij leuk, maar was niet bestemd voor het grote publiek. Die ging namelijk over onze kennismaking en dus te veel over onszelf. Maar deze moet gaan over het boeren en de boerderij.
Ik loop nu een halfjaar met de boer en ik loop dus ook al een halfjaar op de boerderij. Als dorps meisje dacht ik dat ik er best wat van af wist. Mijn opa was boer en ik heb vriendinnen die tot een paar jaar geleden bij hun ouders op de boerderij woonden. En dan werk ik ook nog op een accountantskantoor waar de helft van de klanten afkomstig is uit de agrarische sector. Maar ik heb me heel erg vergist. In de weekenden als ‘vriendin van’ op de boerderij kom ik er pas achter wat ‘boer zijn’ echt inhoudt.
Boer zijn is geen beroep. Boer zijn is een manier van leven. Leven in afhankelijkheid. Er zijn namelijk zoveel factoren waar je geen invloed op hebt. De regels uit Den Haag en Brussel, de omgeving en meningen van mensen, het weer en in zekere mate ook de gezondheid van de dieren.
Ik sta versteld van alle papieren die een boer moet invullen. Een boer is niet alleen maar in de stal of op het land aan het werk. Nee, hij moet zijn administratie goed bijhouden. Een dieradministratie, de mestboekhouding, de financiële administratie, de kringloopwijzer, de GDI en ik vergeet vast nog heel veel.
Tussen al die administratie door doet de boer wat hij het liefste doet. Zorgen voor de beesten en het land. Met de middelen die hij heeft. Vaak van generatie op generatie doorgegeven. Investeren om ook in de toekomst te kunnen leven van de opbrengst van de boerderij en tegelijk ook te blijven voldoen aan alle regelgeving. Om door te gaan met het mooiste wat er is. Werken, nee, boeren op het erf dat je voorgeslacht heeft opgebouwd.
Dit is heel kort mijn eerste indruk van de boerderij. Het afgelopen halfjaar was het winter, een relatief rustige tijd. Het was een tijd voor ons om elkaar te leren kennen. En een tijd om te wennen. Voor mij, maar ook voor de boer en de koeien. Maar hopelijk daarover later meer!
Loeidoei!