Dagje uit? Deze verrassingen vind je in Elburg

Wie de vestingstad nadert vanaf parkeerplaats de Oude Vos, ziet algauw de houten scheepjes met bruine zeilen dobberen in de haven. Het zijn botters, waarmee de inwoners vroeger de Zuiderzee op gingen om te vissen. Nu beproeven hengelaars hun geluk in het water van de haven. Even verderop komt het stadje in zicht. Oranjerode pannendaken steken speels de lucht in. Het donkere water van de gracht wordt omlijst door met gras begroeide wallen. Met beplanting is er een zeilboot in gemaakt. Elburg is een plaatje. Een plaatje van toen. >Voor het ijs van Casa Piccola wil je je dieet wel even aan de kant schuiven De Vischpoort –ooit gebouwd om onwelkome gasten buiten de deur te houden– vormt nu dé entree tot de stad. De lantaarn hoog bovenin wees lang geleden scheepslieden de weg naar de kust. Vele watertoeristen, gehuld in korte chino’s en Ralph Laurenpolo’s, wandelen er op een zomerse dag onderdoor – samen met een heleboel anderen. Want de Zuiderzee is dan wel verdwenen, maar het Veluwemeer is vlakbij. Ook voorbij de Vischpoort zijn het water, de vis en het visserijverleden nergens ver weg. Een speciaalzaak met kunstenaarsbenodigdheden heet Zwemmer. Aan de zijgevel van een wit huisje met houten luiken hangt een visnet. Even verderop heeft iemand in een steegje een leuk hoekje gemaakt, gewoon zomaar op de kinderkopjes. Met visnetten, vastgemaakt aan een zinken regenpijp, een bloeiend plantje, een reddingsboei en een paar houten klompen. Vlak bij de poort kun je, bij ’t Visserssteegje, een haring of lekkerbekje halen. Geen zin in vis? Aan de overkant staan de gele en groene retro stoelen van ijssalon Casa Piccola buiten. Al het ijs is er zelfgemaakt. De smaak soms verrassend: munt-framboos, advocaat-bokkenpootjes. En voor het extra pure chocolade-ijs mét een bolletje slagroom wil je je suikervrije, koolhydraatarme of saladedieet best een keer aan de kant schuiven. >De bakker bakt koekjes in de vorm van een vis ## Keitjesstoepen Dwalend door de straatjes en stegen ontdek je de ene verrassing na de andere. Een keramiekatelier in de Rozemarijnsteeg. Een historische kruidentuin in de Ellestraat, vlak bij het vroegere Heilige Geestgasthuis, waar zieken werden verpleegd. Een smederij in –hoe mooi– de Smedestraat. Het is de enige overgebleven smederij van de vier stuks die de stad ooit telde en de smid slaat er nog altijd op het aambeeld. >De Elburgers in het centrum lijken er hun best voor te doen om alles er zo verzorgd mogelijk uit te laten zien Opvallend zijn de keitjesstoepen voor veel huizen. Ze zijn door Monumentenzorg beschermd en gemaakt van witte keien, waarin met zwarte steentjes figuren zijn gelegd. Zoals een vis, een boot, of –bij de kapper– een schaar. Bij veel voordeuren zijn de stoepen aangekleed met bakken vol bloemen en planten. De Elburgers –in ieder geval die in het oude centrum– lijken trots op hun stad en er hun best voor te doen om alles er zo gezellig en verzorgd mogelijk uit te laten zien. In de Vischpoortstraat –de belangrijkste winkelstraat– en de Beekstraat valt ook genoeg te ontdekken. Koekjes in de vorm van een vis bij de bakker, gemaakt volgens een honderd jaar oud recept. Kleurrijke kleding van –vaak duurzame(re) of eerlijker geproduceerde– merken bij Mona Lisa. Een christelijke boekwinkel met de naam ’t Anker. >Elburg is eigenlijk te groots voor één dag ## Bedrijvigheid Aan het andere einde van de winkelstraat, vlak bij de andere grote (gratis) parkeerplaats, vind je het stadsmuseum. Het is gevestigd in een oud klooster met binnentuin. Hier leefden vroeger de zusters van het Anietenconvent. Nu loop je er zo de geschiedenis van het klooster en van Elburg in. Leuk, ook voor kinderen, is in dit museum het gedeelte dat iets laat zien van de bedrijvigheid die er vroeger in het stadje heerste. Als je er in de antieke ‘kapsalon’ gaat zitten praat de kapper je even bij over Elburgers van vroeger. Door de koptelefoon. Over Siemen, die spieringvisser was. Of over Jacob, die werkte als stadsomroeper. Maak je, op het schermpje naast de kappersstoel, geen keuze voor een verhaal? Dan kletst kapper gewoon verder. „Wat is uw haar vies!” :::photo_gallery 1::: Wie nog meer van vroeger wil zien of horen, kan in Elburg zijn hart ophalen. Zo is er het Orgelmuseum (zie kader), het Bottermuseum en het muurhuisje dat in de zomermaanden is opengesteld. Vlak ernaast zit Museum Sjoel Elburg: „een verhalenmuseum” over het leven van twaalf Joodse families die in het stadje gewoond hebben. Het stadje is eigenlijk te groots voor één dag. Hier moet je echt een tweede keer naartoe, of een derde. En als je dan op de terugweg onder de Vischpoort door loopt, kan je oog zomaar ineens vallen op de ruitjes in dat kleine huisje er vlakbij. In de witte gordijntjes van filethaakwerk zijn zeilboten gemaakt. En met het oog op het miniatuurscheepje dat eronder staat, zeil je zo de stad uit. :::kader 1:::

Dagje uit? Deze verrassingen vind je in Elburg

Ontvang onze nieuwsbrief

Meer over

Impressie van Terdege
op Instagram

Thema's

Meer Terdege

Over Terdege

Service & contact

Volg ons

Dagje uit? Deze verrassingen vind je in Elburg

Ontvang onze nieuwsbrief

Meer over

Impressie van Terdege op Instagram

Thema's

Meer Terdege

Over Terdege

Service & contact

Volg ons

Impressie van Terdege
op Instagram