Zul je net zien, als de mais wordt gehakseld heb ik heel de middag een cursus via Teams. Nu zou ik de hele ervaring van die dag missen. Deze belevenis zou ik over een jaar pas voor het eerst meemaken.
Gelukkig loopt het meestal niet zoals verwacht. Mijn cursus was al klaar voor ze met de mais dichtbij de boerderij begonnen. Toen ik aankwam, iets over vijf, was het koffietijd. Daarna moest eerst de mais eraf voor er gegeten ging worden.
Mais hakselen is niet iets wat even tussendoor gebeurt. Voor mais komt de stageloper een dag extra. En als je oom gaat mais hakselen vraag je als brugpieper een dag vrij. Ook andere neefjes en nichtjes, groot en klein, komen langs. Want hé, vandaag heb je de kans om op de trekker mee te mogen rijden. Vandaag kun je mee op de maishakselaar.
Niet alleen zij, maar ook ik kreeg die kans. Ik klom omhoog en mocht twee meter boven het maaiveld meerijden. De pluimen waar je vanaf de grond u tegen zegt, wuiven je vanaf deze plaats vriendelijk toe. Zelfs zittend kun je over de mais kijken. En dat is ook wel handig. Anders zie je niet eens waar je rijdt. Bovenin zit je hoog en droog. De cabine wordt netjes schoongehouden. Zo schoon dat je gewoon je schoenen, laarzen of klompen uit kan doen. Ja Frits, dat heb ik toch maar even gezien, maar dat terzijde.
Na de cursus voor mijn werk kreeg ik in die cabine nog een spoedcursus mais. Over deze machine. Over de soorten mais.
De messen voor snijden de stengels af. Daarna wordt de hele stengel ingeslikt door de maiskneuzer. Onder ons zitvlak zitten superveel messen die een stengel van drie meter in superkleine stukjes hakt. Stukjes van nog geen vierkante centimeter worden in de wagen van de trekker naast ons geblazen. Het belangrijkst aan dit proces is zorgen dat elke maiskorrel gekneusd is. Vandaar dus dat woord maiskneuzen. Er mag in de maisbult geen hele maiskorrel te vinden zijn. Alles voor de beste voedingswaarden in het voer.
Ik leerde nog veel meer, maar ik zal jullie er niet mee vermoeien. Tot vorig jaar was gras gras voor mij, en was mais mais. Maar nu weet ik wel beter. Een heel klein beetje beter. Eenmaal weer met beide benen op de grond ging ik nog een kijkje nemen bij de bult. Die jongens met de grote trekkers zijn op elkaar ingespeeld. Nieuwe vracht erop rijden en daarna verdelen. Tot het een mooie strakke bult is. Ondertussen lopen neef en stageloper met schep en hark om de kanten netjes te maken. Ik nam ook een schep in de hand, maar ondertussen keek ik vooral wat er allemaal gebeurde. En ik bekeek samen met Sas de bult. Zaten er echt geen hele korrels in? Het lijkt wel roerbakgroente, en inderdaad: de korrels zijn kapot! Dit wordt een lekker maaltje voor de koeien het komend jaar.
