Wie heeft de mooiste koe van het dorp? En wie de beste vaars? En wie kan zijn of haar kalfje het netst voordragen? Elk jaar wordt er een wedstrijd georganiseerd. De laatste zaterdag van de bouwvak is het vaste prik in ons dorp. Bij de manege verzamelen de boeren zich met hun mooiste dames. Tenten worden opgebouwd, karren uitgeladen en de tuinstoelen worden neergezet. Voor één dag is het campingleven voor de boeren en hun gezin. De mooiste koeien en kalfjes nemen ze mee. Evenals familie en bekenden die een handje helpen.
Die dag vergt voorbereiding. Eerst de koeien schoonspuiten, scheren. Een dag ervoor boenen en nog eens poetsen. Voor de kalfjes is alles nieuw. Ze moeten leren aan een touw te lopen. Met hun begeleider die misschien nog maar vijf jaar oud is.
Het is heerlijk weer. Alle tenten staan, de koeien liggen lekker op het stro te wachten tot ze moeten aantreden. Het is gezellig druk. Zoveel mensen die het leuk vinden om te komen kijken. Mijn boer is ringmeester deze dag. Onze koeien en kalfjes hebben we maar thuis gelaten.
Op zo’n dag is er een jury, een dagvoorzitter en een speaker. En verder is alles wat je hoort vaktaal. De ringmeester moet zorgen dat de juiste koeien in de juiste ring komen. Die ring is trouwens een vierkant met hekken en mensen er omheen.
Bij elke ring staan twee juryleden die voor elke rubriek een kampioen en reservekampioen aanwijzen. Alle koeien en kalfjes worden beoordeeld en dat wordt in een samenvatting wollig uit de doeken gedaan.
Alle gevlekte dames hebben kwaliteiten waar je u tegen zegt. Zo kan een langgerekte jeugdige vaars overtuigend zijn in haar beengebruik. Heeft een ander zeer veel breedte in de uier, waardoor de melkpotentie supergoed is. Een andere boer heeft een vaars die zeer correct is in haar frame.
Mag ik nog even doorgaan? Wie wil nu niet horen dat de eerstekalfskoe solide gebouwd is, of fraai beaderd? Of over de zeer melktypische vaars die ook nog eens fraai is in haar kruisvorm en hele goede benen heeft? Met deze omschrijving ben je voor mij al kampioen.
Het gaat maar door. De één combineert kracht en melktype, een mooie balansrijke koe. De ander heeft een goede speenplaatsing en een goede ophangband. En dan was er nog de koe die lengte heeft en heel veel diepte in haar eerste rib. Echt, ik vind de woorden prachtig, maar ik heb geen idee waar ik die eerste rib moet zoeken. Ik leer het vast nog.
Wie het ook leren, zijn de jonge deelnemers. Ze zijn voor de zomervakantie al begonnen met oefenen om het kalfje zo tam maken dat ze aan een touw wil lopen. De hele week hebben ze geholpen met wassen en scheren. Wat hebben ze er een tijd in gestoken. Op de dag zelf mogen ze twee rondes lopen. Het eerste rondje wordt het kalfje beoordeeld op exterieur, het tweede rondje heet voorbrengen en toilet. Dat gaat over hoe je loopt en of je kalfje er schoon en netjes uit ziet. Zo leuk om te zien hoe de kinderen hun best doen!
Op deze dag zijn de zorgen even ver weg. Met elkaar organiseren de boeren een wedstrijd en wil de één niet onderdoen voor de ander. En om hen heen staan zoveel mensen, deze dag zelfs letterlijk!
Smaakt Terdege naar meer?
En wil je de andere artikelen ook graag lezen?
Lees eerdere afleveringen
