Nu ben ik getrouwd. Met mijn boer. Al meer dan een maand! Waar we zolang naar uitkeken is nu al meer dan een maand werkelijkheid. Die ene dag, wat een voorbereidingen! En nu? Nu hebben we de herinneringen en de foto’s. Want wat was het een mooie dag.
Mijn boer begon de dag om half 6. Zoals elke dag ging zijn wekker om 5.29. Rare tijd hè? Ik weet ook niet waarom, maar echt vijf uur negenentwintig gaat zijn wekker. Nog steeds trouwens. Hij trok z’n werkkleren aan en deed het werk op de boerderij. Niet helemaal zoals normaal, maar met een drone van de videograaf. Die was er bij zonsopgang en was inmiddels vriendjes met de hond. Mijn boer deed zijn eerste ronde, voerde de kalfjes, daarna ook de koeien en ging toen ontbijten. Zijn dag begon dus eerder dan die van mij.
Maar toen hij eenmaal zijn trouwpak aan had, kon hij alleen nog maar koffiedrinken tot de fotograaf kwam.
Wat maakte onze bruiloft verder een boerenbruiloft? De hele fotoshoot was bijna op de boerderij. Met de hond, in de schuur, in het weiland, bij de trekkers. Dat was voorbereid. De trekkers stonden gewassen te poseren. En we hadden een melkbus van zolder gehaald. Een eigen gebruikte. Schoongemaakt door ma. Voorzien van een rood-wit-blauw-lintje door Boerdien. Nee, geen blauw-wit-rood, want het was een feestdag.
We zetten onze trouwauto, geen trekker, onder de boog die de buren hadden opgezet. Vier meter hoog was hij! Want de melkauto moet er ook onderdoor passen.
Tijdens de shoot liet ik de koeien rustig snuffelen aan m’n sluier. Het is toch geweldig, dat je op de bruiloft de hele shoot op de boerderij kunt doen. Mijn boer kreeg een lik op z´n broek. En tussen de koeienvlaaien door liepen wij door het land.
En dan de ceremonie. De ambtenaar van de burgerlijke stand kende mijn boer en de boerderij veel beter dan mij. Hij komt op de boerderij om de juiste stier te vinden voor de dames op de boerderij. Maar voor de boer had hij geen dame. Toen de robot kwam heeft hij een hele dag geholpen. Ik was net in beeld. Toen hij daarvan hoorde zei hij: die robot is mooi, maar dit nieuws vind ik veel mooier! En nu heeft hij ons getrouwd.
Uiteraard leest hij deze blogs ook. Een avond voor de bruiloft zelfs. Zijn praatje eindigde met de laatste zin uit mijn laatste blog: nu is hij niet alleen mijn boer, maar ook mijn man!
En ’s avonds werd mijn allereerste blog die nooit geplaatst is voorgelezen. (lees de eerste blog: Boe! nog maar eens) Natuurlijk was het niet mijn eigen blog, maar had een familielid met heel veel fantasie die blog van mij over mijn boer geschreven. Heel veel fantasie!
Als we dachten dat het feest toen afgelopen was, hadden we het mis. Bij aankomst op de boerderij stonden er hooibalen voor de voordeur en de achterdeur. En toen we eindelijk sliepen, ging een halfuur later het alarm van de robot. Wist ik gelijk dat ik met een boer getrouwd ben!
Lees eerdere afleveringen
