Deze man vertaalde in tien weken tijd het Nieuwe Testament

Het punt is alleen dat het Luther zelf is geweest die in zijn brieven schreef over „zijn Patmos” en over de „kraaien” die hem daar gezelschap hielden. Ik heb de kritische meneer daarom verwezen naar Luthers eigen brieven, die hij vanuit „zijn Patmos” heeft geschreven. Overigens staat de naam Patmos voor het beroemde kasteel De Wartburg, waar Luther van 4 mei 1521 tot 1 maart 1522 zijn toevlucht vond. Het kasteel, dat uit de elfde eeuw dateert, is gebouwd op een hoge rots. De graaf van Thüringen (Lodewijk) zou in 1067 bij de rots hebben uitgeroepen: „Wart Berg, du sollst mir eine Burg werden!” („Wacht berg, jij zult voor mij een burcht worden.”) Er deed zich wel een probleempje voor. De rots was namelijk niet zijn eigendom. Daarom liet hij grond van zijn eigen land ernaar toe vervoeren en verspreiden over de top van de berg. Naar eer en geweten kon hij daarna zeggen dat hij het kasteel op eigen grond had gebouwd. :::author_streamer 1::: De Wartburg was voor Luther een bijzonder geschikt onderduikadres. Niet alleen vanwege de geïsoleerde ligging, maar ook doordat de landgraaf met zijn hele hofhouding naar Weimar was verhuisd. Het was er dus erg rustig. Te rustig voor Luther. Want de man hield zo van gezelligheid en van goede gesprekken. „Ik zit hier de hele dag niks te doen met een zwaar hoofd en lees de Griekse en Hebreeuwse Bijbel”, lezen wij in een van zijn brieven. De eenzaamheid gaf hem een gevoel van waardeloosheid. Hierover schreef hij in de zomer van 1521 aan Philipp Melanchthon: „Ik zou vurig van geest moeten zijn, maar ben vurig van vlees, in wellust, luiheid, vrije tijd en slaperigheid.” Het is vooral in deze periode dat hij het celibaat een dwaze uitvinding van de paus noemt en aan het papier toevertrouwde dat hij „de jonge monniken zou gaan bevrijden uit de hel van het celibaat.” Maar ondanks alle narigheid die het verblijf op De Wartburg bracht, is het toch een gezegende tijd voor Luther geweest. Toen hij na een kort bezoek aan Wittenberg naar zijn schuilplaats terugkeerde, begon hij vol ijver aan de vertaling van het Nieuwe Testament in het hedendaagse Duits. Deze vertaling vond hij erg belangrijk, want „dit Boek behoort in de handen, ogen, oren, en harten van alle mensen.” Hij klaarde de klus in slechts tien weken tijd. Reeds in september 1522 werden de eerste exemplaren van het Nieuwe Testament gedrukt en verkocht. Zo kon Maarten Luther met de psalmist meezingen: „’t Is goed voor mij verdrukt te zijn geweest.” Daarmee stond hij in de lijn van Paulus, die in gevangenschap een deel van de Bijbel schreef. Voor ons een les. Een tijd van eenzaamheid kan weleens een gezegende tijd worden.

Deze man vertaalde in tien weken tijd het Nieuwe Testament

Lees meer

Waarom Luther het zo getroffen had met zijn vrouw Käthe

Ontvang onze nieuwsbrief

Meer over

Impressie van Terdege
op Instagram

Thema's

Meer Terdege

Over Terdege

Service & contact

Volg ons

Deze man vertaalde in tien weken tijd het Nieuwe Testament

Lees meer

Waarom Luther het zo getroffen had met zijn vrouw Käthe

Ontvang onze nieuwsbrief

Meer over

Impressie van Terdege op Instagram

Thema's

Meer Terdege

Over Terdege

Service & contact

Volg ons

Impressie van Terdege
op Instagram