Ds. B.L.P. Tramper ziet uit naar het heil voor en door Israël

Als jongvolwassene kwam Ben Tramper in aanraking met behoudende hervormde mensen die hoopten op herstel van Neêrlands kerk en daar ook verwachting voor hadden. Een verwachting die ze combineerden met het uitzien naar de bekering van Israël en de heilrijke vruchten daarvan. Het was voor de hervormde predikant uit Waarder een onbekend geluid. Geprikkeld door wat hij hoorde, ging hij zich verdiepen in de visie van nadere reformatoren en puriteinen op Israël. In veel van hun werken vond hij dezelfde opvattingen. In zijn jaren als journalist bij het Reformatorisch Dagblad interviewde hij tal van Joden, onder wie orthodoxe rabbijnen. Als predikant preekte hij meer dan eens over de bijzondere plaats van Israël in Gods heilshandelen. Door de pogrom op 7 oktober 2023 veranderde die betrokkenheid op Israël in een gevoel van sterke verbondenheid. „Zoals Ruth tegen Naomi zei: Uw volk is mijn volk.” Het gaf een verdere kleuring aan zijn opvattingen. „Tot die tijd bleef het bij de overtuiging dat er onvervulde beloften voor Israël liggen en dat de bekering van het volk tot zegen van de wereld zal zijn. Politiek deelde ik de mening van hen die stellen dat de steun aan Israël gepaard moet gaan met het zoeken van een oplossing voor het Palestijnse vraagstuk, in de vorm van twee staten. Na 7 oktober ging ik me verdiepen in internationaal recht en raakte ik overtuigd van het gelijk van experts zoals Eugene Kontorovich en Natasha Hausdorff. Die tonen overtuigend aan dat Judea, Samaria en Oost-Jeruzalem volgens dit recht aan Israël toebehoren. Ik geloof dat we als christenen geroepen zijn tot steun aan Joden die streven naar soevereiniteit over het Bijbelse hartland.” ## _Wat veranderde er in uw theologische visie op Israël?_ „God beloofde Abraham en zijn nakomelingen niet alleen geestelijke zegeningen in hét Zaad: Christus Jezus. Hij beloofde en schonk hun ook een eigen land. De landbelofte is met de komst van Christus niet opgeheven, zoals ik met veel andere theologen dacht. De lijn van het Oude Testament zet zich door in het Nieuwe Testament. God belooft Israël rijke zegeningen in een eigen land, waar het dan ongestoord kan wonen. Jeruzalem zal van de volkeren worden vertreden tótdat de tijden der heidenen vervuld zijn.” >„De landbelofte is met de komst van Christus niet opgeheven, zoals ik met veel andere theologen dacht” ## _Kreeg de term ”volk van God” daardoor een andere lading?_ „Ja, toch wel. Eerst dacht ik daarbij aan de kerk uit Joden en heidenen. Of, nog specifieker, de ware gelovigen. Gaandeweg kreeg ik er oog voor dat Israël primair het volk van God is. Met Abraham heeft Hij Zijn verbond opgericht, voor Abrahams nakomelingen zijn de beloften. Na de pinksterdag verbreedt het heil zich naar de heidenen. Zij die geloven, worden bij het volk van God gevoegd, zoals voorzegd door Jesaja. De Knecht des Heeren is ook gegeven tot een licht der heidenen. Zij worden, zoals Paulus schrijft, medeburgers der heiligen en huisgenoten Gods. Tegelijk houdt Israël een bijzondere positie. Christus is Koning der koningen en Heere der heren, maar blijft ook de Koning der Joden, de Leeuw uit de stam van Juda, de Wortel van David. Het universele van Jezus’ koningschap heft Zijn bijzondere koningschap voor Israël niet op.” ## _Wat betekent dit voor uw toekomstverwachting?_ „Met mannen als Wilhelmus á Brakel, Spurgeon, Ryle en Horatius Bonar geloof ik dat met de bekering van Israël het vrederijk zal aanbreken waarover Openbaring 20 schrijft. Er wordt verschillend gedacht over de vraag of Christus vanuit de hemelse heerlijkheid dit vrederijk zal regeren of hier op aarde. Ryle, Spurgeon, Bonar en anderen met hen gaan uit van het laatste, onder meer op grond van de profetieën van Zacharia. Jezus zal Zijn voeten op de Olijfberg zetten, Zijn volk te hulp komen en Zich aan hen openbaren. Ze zullen dan zien Wie ze doorstoken hebben, maar zich ook mogen reinigen in de fontein die geopend is voor het huis van David. Met de bekering van Israël zal een tijd van grote zegen aanbreken. De kennis van de Heere zal de aarde vervullen, zoals de wateren de bodem van de zee. Te midden van de volkeren zal Israël in vrede leven in het land dat God Zijn volk schonk. Ik moet eerlijk zeggen dat deze visie mij meer en meer is gaan overtuigen. Wanneer Zacharia profeteert dat de Messias voor dertig zilverlingen zal worden verraden, zien we een letterlijke vervulling. Hij zal rijden op een ezel. Dat is letterlijk gebeurd. Hij zal met een speer worden doorstoken. Het is letterlijk vervuld. Zal Hij dan niet letterlijk Zijn voeten op de Olijfberg zetten?” ## _Daarin ziet u ook de vervulling van de vraag van de discipelen aan de opgestane Jezus of Hij nu het Koninkrijk van Israël zou oprichten?_ „Inderdaad. Vaak wordt beweerd dat die vraag voortkwam uit een verkeerd zicht op Gods beloften. De reactie van de Heere Jezus geeft geen enkele aanleiding voor dat standpunt. Hij bestraft hen niet, maar zegt alleen dat het niet aan hen is om de tijd van de wederoprichting van Israël te bepalen. Petrus komt daar na de uitstorting van de Heilige Geest op terug, in de rede die we lezen in Handelingen 3. Jezus wordt in de hemel ontvangen tot de tijd van de wederoprichting van alle dingen is aangebroken.” ## _Anderen denken daarbij aan de herschepping van hemel en aarde na de oordeelsdag._ „In het licht van de Schriftgegevens in het Oude en Nieuwe Testament hebben we mijns inziens in de eerste plaats te denken aan het herstel van Israël. Als Jeremia in hoofdstuk 31 spreekt over het bijeenzamelen van de Joden, wordt in de Septuagint, de Griekse vertaling van het Oude Testamant, hetzelfde woord ”wederoprichten” gebruikt. Met het bijeenzamelen van Zijn volk in het Beloofde Land is de Heere bezig, in het bijzonder sinds 1948.” ## _Vallen, gezien de belofte van God aan Abraham, ook alle nazaten van de verdwenen stammen onder de Joden?_ „Jeremia heeft het over het huis van Israël en het huis van Juda. Waar zijn al hun nakomelingen gebleven? Niemand die het antwoord weet. Dit soort klemmende vragen maken duidelijk dat we voorzichtig moeten zijn met al te stellige uitspraken. In Openbaring 7 ontbreekt bovendien de stam van Dan. Ook dat is iets wat voor vragen stelt. Dat neemt niet weg dat de grote lijn duidelijk is. God heeft Zijn volk niet verstoten.” :::inline_image 1::: ## _Betekent de bijzondere positie van Israël dat tot geloof gekomen Joden zich blijvend moeten houden aan de besnijdenis?_ „Door Joodse voorgangers wordt daar verschillend over gedacht. Mark Kinzer en David Rudolph stellen dat de besnijdenis blijvende geldigheid heeft. Baruch Maoz denkt daar anders over. Gershon Nerel neemt, als ik het goed zie, een tussenpositie in. De meeste Messiasbelijdende Joden laten hun kinderen besnijden, onderhouden de sabbat en vieren de Joodse feesten. Ik denk dat dit in het licht van de bijzondere positie van Israël legitiem is; denk aan het besnijden van Timotheüs door Paulus. Zolang het maar niet legalistisch wordt. Wij worden zalig uit genade alleen, in Christus alleen, door het geloof alleen, zonder de werken. De besnijdenis is naar mijn mening nu vooral een teken van het Jood-zijn, niet meer hét verbondsteken. Dat is onder het Nieuwe Testament de doop, zowel voor de gelovigen uit de heidenen als die uit de Joden. Het heil dat God toezegt, wordt alleen verkregen door geloof in Christus. Wat dat betreft is er geen onderscheid.” ## _Wat heeft het te zeggen dat de apostelen tal van beloften voor Israël op de gemeente betrekken?_ „De geestelijk verbondsgoederen komen toe aan allen die met Abraham God op Zijn Woord geloven. „In u zullen al de geslachten van de aarde gezegend worden”, sprak de Heere tot hem. Die verbreding van het heil heft de speciale beloften van God aan Israël echter niet op. Heel duidelijk zie je dat in de bekende hoofdstukken 9 tot en met 11 van Paulus’ brief aan de Romeinen. Daar gaat het onmiskenbaar over Israël als volk.” >„De verbreding van het heil heft de speciale beloften van God aan Israël niet op” ## _Hoe geeft u in uw verkondiging invulling aan die dubbele lijn?_ „Ik besteed niet in elke preek aandacht aan de bijzondere plaats van Israël. Dat is wat geforceerd. Ik doe het wel als de tekst er aanleiding voor geeft. Tussen Pasen en Pinksteren bepreek ik Ezechiël 36. Voorheen liet ik de concrete beloften voor Israël die de profeet daarin opsomt, wat liggen. Ik beperkte me tot de geestelijke zegeningen. Een verlegenheidsoplossing, want die gaan vergezeld van beloften dat God de steden weer zal doen bewonen en het verwoeste land bebouwd zal worden. Die behoren net zo goed tot het genadeverbond. In dat concrete heil voor Israël ligt ook het heil voor de volkeren besloten. Als Israël komt tot de erkenning van Jezus als de Zaligmaker, heeft dat een gezegende uitwerking. De volkeren zullen met hun verschillende culturen geheiligd worden en in vrede de aarde bewonen, met Israël als centrum onder de heerschappij van koning Jezus. Zefanja heeft dat al geprofeteerd. Het zal geen volmaakte heerlijkheid zijn, maar wel zodanig dat de zonen van Hamas met de zonen van Abraham zullen knielen voor het Lam. Tot de satan nog eenmaal wordt losgelaten en de eindstrijd plaatsvindt, die voorafgaat aan de eeuwige verheerlijking van de Heere Jezus en de komst van een nieuwe hemel en een nieuwe aarde.” ## _Hoe duidt u de huidige strijd in het Midden-Oosten?_ „Als een voorspel van de grote strijd die wacht, ten diepste een geestelijke strijd. Hamas is uit op de vernietiging van Israël. Ook de PLO heeft dat nog altijd in zijn Handvest staan. Tegelijk past het niet om de Palestijnen als ”bad guys” en de Joden als ”good guys” te zien. Wij hebben allen gezondigd en derven de heerlijkheid Gods, zegt Paulus in Romeinen 3. Wel heb ik grote moeite met de eenzijdige voorstelling van zaken in de media, tot het verwijt van genocide door Israël toe. Dan wordt de werkelijkheid omgekeerd.” ## _Welke plaats heeft Israël in uw gebeden?_ „Ik denk vaak aan Jozef, die zich aan zijn broeders in Egypte bekendmaakte. Hij viel ze wenend om de hals en kuste hen. Wat een dag zal het zijn als de Heiland zich aan Zijn broedervolk bekendmaakt. Paulus zegt: „Wees vrolijk, heidenen, met Zijn volk.” Laten we naar die dag uitzien, om de komst van die dag bidden. Dat we, met de Joden, ons hart mogen ophalen aan de Heiland, Die Zijn bloed wilde geven aan het Kruis, tot verzoening van zondaren met God. Er zijn oudvaders die hun gang naar de hemel graag wilden uitstellen om dit mee te kunnen maken.” _N.a.v. ”Verwachting voor Israël”, door ds. B.L.P. Tramper; uitg. Den Hertog, Houten; € 12,50._

Ds. B.L.P. Tramper ziet uit naar het heil voor en door Israël

Ontvang onze nieuwsbrief

Meer over

Impressie van Terdege
op Instagram

Thema's

Meer Terdege

Over Terdege

Service & contact

Volg ons

Ds. B.L.P. Tramper ziet uit naar het heil voor en door Israël

Ontvang onze nieuwsbrief

Meer over

Impressie van Terdege op Instagram

Thema's

Meer Terdege

Over Terdege

Service & contact

Volg ons

Impressie van Terdege
op Instagram