Je hebt auteurs die wíllen schrijven, en zij die niet anders kunnen. De Amerikaanse romanschrijfster Kristen Heitzmann (60) behoort beslist tot de laatste categorie. Al zo lang ze weet leeft ze deels in een fantasiewereld. ”Schrijven is voor mij een bevrijding.”
Ruim twintig titels heeft ze inmiddels op haar naam staan. Maar dat is maar een fractie van het aantal verhalen dat er in haar hoofd is verschenen. Haar brein produceert die in een onstuitbare stroom, bijna onophoudelijk. Toch moet ook zij –ondanks deze „rivier van creativiteit”, zoals ze het zelf noemt– hard aan het werk om een roman te maken die af is. Een boek dat klopt.
Dat doet ze onder meer door veel te wandelen. „Vlak achter ons huis in Colorado Springs begint een pad dat door de bergen loopt. Ik kom daar bijna geen mens tegen. Vrijwel elke dag loop ik met mijn telefoon in mijn hand dit pad op en werk aan mijn verhalen. Ik typ wat in mij opkomt. Als ik afdaal en moet opletten voor verradelijke diepten, dan spreek ik het in.
De beweging zorgt ervoor dat mijn fantasie op gang komt. De frisse berglucht en de mooie bomen werken verkwikkend.
