Vanaf een matje in het woestijnzand staar ik naar de sterrenhemel. Het kan dus echt, stel ik vol verbazing vast: veilig en voordelig met kinderen door Israël trekken. Toegegeven, van comfort is weinig sprake, maar van sfeer, avontuur en plezier des te meer.
Alleen al de landing op de militaire luchthaven Ovda, midden in de Negevwoestijn, zullen we niet gauw vergeten. Het avondlicht zet de eindeloze zandvlakte onder ons in een gouden gloed. Heuveltoppen en smalle dalen zorgen samen voor een prachtig reliëf.
Vlak voor het toestel de landingsbaan raakt, springt een kudde antilopen weg. Met ranke lijven en elastieken poten zweven ze over het zand.
Het is februari en wij komen vanuit de sneeuw in Karinthië, waar we wonen. Nu valt een behaaglijke warmte op ons, zodra we de vliegtuigtrap afdalen. Van min 12 zitten we plotseling in plus 20. Palmbomen omringen het kleine vliegveld. Onze jongste fronst even haar wenkbrauwen bij het zien van de militair met machinegeweer die ons opwacht. Binnen staan automaten met drinkwater. We vullen onze flessen. Vers water, dat zal vast van pas komen in de uren die volgen.