„Een mooi interieur hoeft niet duur te zijn”

Dat de jarendertigwoning van de familie Polinder nog niet zo gek lang geleden een verwaarloosde boel was, kun je je nu niet meer voorstellen. De tuin ziet er uitnodigend uit. Binnen is de sfeer zelfs nog beter. Een comfortabele groene bank met paarse kussens staat tegenover een goed gevulde boekenkast. Naast de bank ligt een perzikkleurig kleed. „Hierop zitten onze kinderen altijd te spelen met lego, klikmagneten of een knikkerbaan.” Die speelplek voor Juda (11), Maartje (7) en Babet (5) was een must bij het inrichten van hun woning, drie jaar geleden. Naast het kleed in de woonkamer kwam er ook nog een bureautje. Lianne: „Daar zit altijd wel een van de kinderen te kleuren of te knutselen. Dat is echt hun rommelplekje.” Robert loopt naar het kinderstoeltje toe. „Kijk”, lacht hij tegen zijn vrouw, „Maartje heeft de stoel opgeëist. Haar naam staat erop.” ## Vertrouwd Eigenlijk was het in 2022 helemaal niet de bedoeling dat ze zouden gaan verhuizen. Ze waren net klaar met klussen aan hun woning, toen hun huidige huis –een oude politiecommissariswoning– te koop kwam te staan. Lianne: „Ik was hier al vaker langsgefietst en vond het altijd jammer dat zo’n mooi huis er zo verwaarloosd uitzag. Op een gegeven moment zag ik er aannemers lopen en kort daarna stond het te koop.” Als ze tegen Robert vertelt dat de woning op Funda staat, wil hij gaan kijken. Lianne: „Toen we binnenkwamen, voelde het meteen vertrouwd.” Ook Robert was verkocht: „Ons vorige huis was ook prima, maar dit perceel is een stuk groter, met een flinke schuur erbij.” Lianne: „We zitten hier ook nog eens vlak bij school. De kinderen hoeven het hekje maar door en ze zijn er al. Het is een fantastisch plekje hier.” >„De badkamer zit in de vroegere cel en de oude celdeur hebben we behouden” Hun aankoop betekent dat ze opnieuw moeten gaan klussen. Want ook al is er door de verkoper het nodige hersteld, toch valt er nog genoeg te doen. Zo moet het huis geïsoleerd worden en willen ze de woonkamer uitbouwen. De tuin, een kale vlakte, moet beplant en bestraat worden. Ook de schuur, die bijzonder genoeg het voormalige politiebureau van Doornspijk is, knappen ze helemaal op en maken ze bewoonbaar. Aan de buitenkant is nu niets meer van de vroegere functie van het pand te zien. Lianne: „Maar de badkamer zit in de vroegere cel en de oude celdeur hebben we behouden.” Het meeste werk hebben ze zelf gedaan, vertellen ze. Of klussen hun hobby is? Lianne kijkt met een schuin oog naar Robert. „Dat wàs het misschien.” Hij lacht. Zij: „Een vriend zei laatst dat hij ons mensen vond die van projecten houden. Dat is misschien wel zo. Een flinke klus houdt ons niet snel tegen. Al zijn we superblij dat het meeste nu af is.” Robert: „Alleen de constructie van de aanbouw hebben we door een aannemer laten plaatsen. En ook bij het bestraten en stuken hebben we hulp gehad.” ## Geodriehoek Van tevoren hadden Robert en Lianne geen volledig uitgedacht plan bij het inrichten van hun nieuwe woning, vertellen ze. Lianne: „Totdat ik een behang tegenkwam dat me aansprak.” Wijzend naar de muur achter de eettafel: „Dat dus.” Het is een behang vol groene bladeren op een neutrale achtergrond, met zachte streken lila erdoorheen. Met dat behang in haar achterhoofd, volgen de andere interieurkeuzes als vanzelf: de auberginekleurige muren, de groene bank, de lichte visgraatvloer. „Voor de gordijnen leek me roze mooi kleuren. Dat dient als een brugkleur tussen aubergine en de geeltinten in dit huis.” :::photo_gallery 1::: Met een lach: „Ik heb alles op gevoel uitgekozen, maar nu blijkt dat deze kleuren helemaal in zijn. Bizar toch? Blijkbaar passen die tinten ook op papier goed bij elkaar.” Of Robert zich ook nog bezighoudt met de inrichting? Hij: „Dat is meer Lianne’s ding. Soms kom ik thuis en zie ik tot mijn verrassing dat er een nieuw behang op de muur zit.” Zij: „Dat was de laatste week van de vakantie. Ik had zin in een projectje en ben toen gaan behangen. Wel een beetje provisorisch, want ik heb het behang gewoon met een geodriehoek gladgestreken.” Heel vaak komt Robert overigens niet voor verrassingen te staan, want Lianne houdt er niet van om van interieur te wisselen. „Als het goed is, is het goed. Maar soms mist er voor je gevoel nog iets. Een interieur moet groeien. Ik kan dan al blij worden van een nieuw fris kussen.” ## Meuk Dat een origineel en fijn huis niet voorbehouden is aan mensen met geld, bewijzen Robert en Lianne. Hun eerste kastje kochten ze voor 30 euro bij de kringloop, en staat nu in de gang. Hun eetkamerstoelen waren nauwelijks duurder. Zij: „Eigenlijk wil Robert nieuwe stoelen.” Hij: „Ik zakte pas nog bijna door een zitting heen.” Zij: „Maar ik vind het nog wel even best zo. Ook de meeste vazen en lampjes hier in huis komen van de kringloop. Aan de andere kant vinden we het echt niet erg om wat meer uit te geven als we allebei weg zijn van iets. Het behang was bijvoorbeeld een stuk duurder.” Het kleurige vintagebehang in het toilet kwam Lianne dan weer tegen toen ze bij iemand de salontafel kwam ophalen. Ze was op slag verliefd. „Alleen had de eigenaar zijn oude rollen behang juist naar de kringloop gebracht. Gelukkig vond ik nog een rol op Marktplaats.” >„Ik weet hoe ongelukkig je je kunt voelen als een huis niet bij je past” Hoe je hun stijl noemt, die mix van vintage en nieuw, drukke printjes en rustige kleuren? Lianne. „Iemand liet het woord eclectisch vallen, maar ik weet het ook niet zo goed.” Hij, grappend: „Gewoon ouwe meuk.” Hij geeft een klap op het hippe vintagekastje naast de eettafel. „Als ik hier een tik geef, valt het deurtje naar achter.” Creatief zijn helpt ook als je niet onnodig veel geld wilt uitgeven aan je interieur. Daar is hun keuken het voorbeeld van. Lianne: „Toen wij dit huis kochten, zat er een nieuwe in. Wit met antraciet. Totaal niet mijn smaak. We kenden iemand die de keuken wel tegen betaling wilde wrappen. Toen zei Robert: „Hallo, dat kunnen we gewoon zelf.’’ Hij had gelijk.” Op interieurfolie.nl kocht ze verschillende kleuren wraprollen waarmee ze aan de slag ging. Nu is er niets meer te zien van de wit met grijze keuken die er eerst stond. Zelfs de rand van de afzuigkap veranderde, van zilver- in goudkleurig. Ze lacht: „Alleen laat het behang op de afzuigkap weleens los en moet ik het af en toe aandrukken.” Of het lastig was, de keuken wrappen? Ze haalt haar schouders op. „Het is een beetje net als boeken kaften en dat heb ik vaak genoeg gedaan. Het scheelt in elk geval weet ik veel hoeveel duizend euro met het kopen van een nieuwe keuken.” ## Houtkrullen Dat Lianne gevoel voor stijl heeft, is voor haar omgeving geen verrassing. Als kind had ze dat al, vertelt ze. Ze krabde gerust de verf van haar bureautje af, met houtkrullen en al, om het meubel daarna een nieuwe kleur te geven. Uitgekeken op een schilderijtje in haar slaapkamer? Een likje verf deed wonderen. Zin in een schommel in de achtertuin? Dan vroeg ze haar vader om touw en een plankje en fabriceerde ze er zelf één. „Ik was best creatief. Ik kon ook uren naar een poster op mijn kamer kijken, gewoon omdat ik die zo mooi vond.” Toch deed ze na de middelbare school niets met die aanleg. Ze studeerde spw en ging vervolgens als onderwijsassistente aan de slag op een basisschool. Pas sinds kort is ze officieel styliste. En eigenlijk is dat meer een uit de hand gelopen hobby dan een bewuste keuze, vertelt ze. „Er kwamen familieleden en vrienden die vroegen of ik eens met hen mee wilde kijken naar de inrichting van hun woning. Ik was daar steeds drukker mee. Toen zei Robert: „Leuk allemaal, dit advies geven, maar iedereen werkt voor zijn geld en jij doet dit gratis.” De balans was een beetje weg. Daarom heb ik besloten om er echt iets mee te gaan doen.” Ze heeft inmiddels meerdere cursussen gevolgd en verschillende klanten naar tevredenheid kunnen helpen. Toch voelt het stijlen van woningen zo nu en dan nog steeds een beetje onwennig, biecht ze op. Zeker omdat ze eigenlijk ook nog een andere droom heeft: op de ambulance gaan werken. „Ik ben nog een beetje op zoek naar de plek waar de Heere me wil hebben.” Een fijn huis is belangrijk, dat weet ze als geen ander. „Maar soms denk ik: Is dat wat Gods wil is voor mijn leven, mooie huizen maken voor anderen? Al ben ik wel steeds meer de waarde van mijn werk als interieurstyliste gaan inzien. Ik weet hoe ongelukkig je je kunt voelen als een huis niet bij je past. Pas zei iemand tegen me, nadat we samen haar woonkamer hadden aangepakt: „Ik ervaar nu ook veel meer rust om stille tijd te houden.” Dat vond ik bijzonder.” Wat de Polinders betreft: voor hen is hun woning vooral een plek om te leven en om andere mensen uit te nodigen. Aan de ruimte houten eettafel zitten vaak genoeg bezoekers van een kopje koffie te nippen. Een grote steigerhouten kast midden in de woonkamer zit bomvol spelletjes voor de kinderen, een rieten mand in de hoek van de woonkamer bevat lego. „Gisteren had ik negen kinderen over de vloer, die verspreid door de woonkamer zaten te spelen. Dat is prima. Hier staat gezelligheid voorop.” Bezit krijg je niet alleen voor jezelf, gelooft Lianne. Daarom verhuren ze momenteel ook het voormalige politiebureau achter hun huis aan een moeder en zoon die snel een onderkomen nodig hadden. Wat ze er in de toekomst mee gaan doen, weten ze nog niet precies. „We hopen dat we er mensen mee kunnen blijven helpen, maar dat hangt ook af van de regelgeving van de gemeente.”

„Een mooi interieur hoeft niet duur te zijn”

Ontvang onze nieuwsbrief

Meer over

Impressie van Terdege
op Instagram

Thema's

Meer Terdege

Over Terdege

Service & contact

Volg ons

„Een mooi interieur hoeft niet duur te zijn”

Ontvang onze nieuwsbrief

Meer over

Impressie van Terdege op Instagram

Thema's

Meer Terdege

Over Terdege

Service & contact

Volg ons

Impressie van Terdege
op Instagram