Dan heb je Jutta. Jutta geeft het college Social Web, waarin ze wat over de geschiedenis van het internet vertelt en iedereen verplicht te twitteren, of inmiddels te „X-en”, terwijl ze je cijfer baseert op het aantal tweets dat je de wereld instuurt. En als kers op de taart is er Edith, die ook wel „crazy cat lady” wordt genoemd. Ze heeft een boek geschreven over hoe je begrippen die met katten te maken hebben, in je taalgebruik kunt integreren. Denk aan woorden als „purrfect” of „catnificient”. Ik heb elk semester een college bij haar en heb nog niks geleerd. Dat hoeft ook niet, want aan het einde van elk semester geven we onszelf een cijfer. Tsja, en dat moet de toekomst van journalistiek in Oostenrijk worden. Helaas is de crazy cat lady dit semester uitgevallen. We hadden de laatste tijd al online sessions, oftewel helemaal niks, omdat ze in het ziekenhuis lag met oogproblemen. Vorige week kregen we een mailtje dat we haar dit jaar helemaal niet meer zullen zien. Vandaag hebben we het eerste college ”Global Communications” van haar vervanger, ene Natalie Whitman-Schneider. Mijn FH-maten en ik maken ons een beetje zorgen. Zouden we vanaf nu iets moeten gaan doen? Nieuwsgierig zitten we achter onze laptops een beetje te geinen, als de deur met een zwaai opengaat. „Good morning!” Vol energie stapt op hoge hakken de mysterieuze Mrs. Natalie binnen. Ik zal maar niet herhalen wat er op haar trui staat, maar het is een f-woord in en de quote is nogal feministisch. „My name is Natalie Whitman-Schneider”, begint ze, „and I have no clue about Global Communications.” Maar als Amerikaanse kan ze ons wél wat vertellen over verschillende culturen, gaat ze verder. „I mean”, jullie afvalscheiding alleen al is „mind-blowing. Buntglas? Weißglas? Paper here, compost there... And this mysterious Restmüll? In America nobody cares. We’re too busy watching The Real Housewives.” De toon is meteen gezet. Natalie heeft onmiddellijk onze volle aandacht met haar observaties van Oostenrijkse gestructureerdheid en bescheidenheid. Neem onze Kleine Zeitung. „Just the name: The Little Newspaper! It doesn’t say: „I’m a newspaper and I’m giving you important information.” It’s more like: „Hi, I’m just a little newspaper.”” Of Natalie een frisse wind brengt of vooral chaos op hoge hakken, moet nog blijken. Eén ding is zeker: Dit semester wordt „anything but boring.” Jos, bekend van het vervolgverhaal Jenthe in Terdege, blogt vanuit Oostenrijk. beeld: Getty Images
Jos
