Een ”stoned” gevoel

Een ”stoned” gevoel

zhen-hu-Xruf17OrkwM-unsplash

Verwonderd kijken we om ons heen. Het hele huis staat vol snuisterijen, vooral beeldjes, poppen en klokken. Misschien wel vijftig tikkende klokken. Mijnheer is slecht ter been en lijkt een beetje stoned. Hij schuifelt weer terug en gaat op zijn grote stoel in de kamer zitten. Hij wordt vergezeld door een klein hondje. Het valt ons op dat het dier een beetje raar loopt en zijn achterlijf over de vloer sleept.

Precies als we vragen waarom hij ons gebeld heeft, begint het klokkenspel. Het is 15.00 uur en de ene na de andere klok begint te slaan of te koekoeken. Helaas corresponderen ze niet allemaal tegelijk met de atoomtijd, dus we zitten enige minuten in een oorverdovend lawaai. Overigens blij dat het geen 12.00 uur is.

Mijnheer begint te vertellen dat hij zich helemaal niet goed voelt. Het lijkt erop dat hij drugs gebruikt heeft, maar hij beweert stellig zijn hele leven nooit drugs gebruikt te hebben. Hij is licht in zijn hoofd en heeft het idee dat hij al ruim een dag hallucineert.

Hij woont alleen, samen met zijn hondje. Maar wie laat dan het hondje uit? Snikkend vertelt hij dat hij dat elke dag trouw drie keer doet, maar het vandaag niet heeft kunnen doen. Dat verklaart waarom het beestje zich kromt van ellende. Ik pak het direct op en loop naar buiten. Bij de eerste beste boom begint het zich te verlossen van zijn behoefte. Ik betrap mezelf erop dat ik hem daarbij publiekelijk hardop aanmoedig. Ik krijg zowaar een dankbare blik van het diertje. Opgelucht lopen we weer terug, ik omdat ik niks hoef op te ruimen in huis en de hond omdat hij het kwijt is.

Binnengekomen kijkt mijn collega me met een soort triomfantelijke blik aan en vertelt de oorzaak gevonden te hebben van het ”stoned” gevoel.

De man heeft zakjes met medicijnen (een baxterrol) gekregen die voor iemand anders bedoeld waren: voor een (ex-)verslaafde, die onder andere methadon gebruikt... Niet zo gek dat hij zich zo beroerd voelt. Normaal gebruikt hij een paar pilletjes voor iets heel anders.

We maken voor baas en huisdier wat eten klaar en stellen de huisarts en de apotheek in kennis. De huisarts belooft dezelfde dag nog langs te gaan voor een herbeoordeling. Om 15.59 uur verlaten we het huis.

Ambulancechauffeur Jan de Vries verzorgt een wisselcolumn met politieagent Johan Dubbeldam

beeld: Unsplash

Abonneer je op Terdege magazine

Nu slechts 9,95 p/mnd

Terdege-portfolio-nummer-12

Auteur

Jan de Vries

Volg ons lifestyle platform op instagram.