Na decennia waarin het wonderlijk goed ging, maakten Erwin Hout en zijn gezin in de achterliggende jaren zware perioden door. „Ik heb in mijn leven geleerd dat er geen andere weg is dan die naar boven.”
Voor het oog is er in de achterliggende vijftien jaar weinig veranderd. Als 35-jarige kwam Erwin Hout in Terdege aan het woord als voorbeeld van iemand die ondanks een ernstige handicap een goede maatschappelijke functie kreeg. Hij is nog steeds directeur marketing, woonachtig in hetzelfde huis in Ridderkerk en vol energie. Wat niet betekent dat in huize Hout alles maar wat voortkabbelt.
BIS, het bedrijf waarvoor hij werkte, is overgenomen door de Economon Groep. Hout kreeg de functie van directeur marketing bij Econocom Nederland, goed voor ruim 200 werknemers. Echtgenote Marleen, specialist ouderengeneeskunde en palliatief kaderarts, stapte van verpleeghuis Salem over naar Pniël in Rotterdam, waar ze tevens medisch leider is. Dochter Hannah deed dit jaar examen. En binnenkort start in Rijsoord de bouw van een royale vrijstaande woning voor het gezin, met alle voorzieningen voor iemand met een hoge dwarslaesie.
Pas vierde je je vijftigste verjaardag. Wat betekende dat?
„We hebben dankbaar achterom gekeken. Wat is er in die periode allemaal gebeurd en waar zijn we doorheen gedragen na het oplopen van mijn dwarslaesie.”
Hield je het voor mogelijk dat je leven zo zou verlopen?
„Absoluut niet. In het begin was het zelfs de vraag of ik de vijftig zou halen. Ik verwachtte sowieso niet dat het op deze manier zou zijn: met Marleen, de meiden, mijn ouders die ik nog heb, het werk dat ik kreeg, de rol die ik in de kerk mag vervullen. Sinds anderhalf jaar ben ik ouderling. Vooral het bezoeken van mensen vind ik bijzonder. Dat je welkom bent en ze heel veel met je delen over hun zorgen, vreugden, hun leven met God. De ouderlingen worden bij ons vergezeld door een bezoekbroeder. Ik heb gekozen voor iemand met wie ik me geestelijk verbonden voel, maar die ook praktisch in het leven staat. Zo nodig regelt hij een plank, hij trekt mijn jas uit, geeft me de koffie die wordt aangeboden… We zijn een prima duo.”
Je kunt met je rolstoel overal terecht?
„Niet op alle adressen. De mensen bij wie dat niet lukt, vraag ik naar het verenigingsgebouw van onze kerk te komen. Dat heeft een soort huiskamer waar ik hen ontvang. Niemand die daar een probleem van maakt.”
Wat is het mooiste dat je in al die jaren ontving?
„Na Gods ondersteuning: Marleen en de meiden. Toen ik dertig jaar geleden in revalidatiecentrum De Hoogstraat lag, dacht ik natuurlijk na over de toekomst. Trouwen leek me uitgesloten. Mocht een vrouw erdoorheen zien, dan zouden er zéker geen kinderen komen. Dat waren twee van de weinige zekerheden die ik had, achteraf toch minder zeker dan ik meende.
Daarnaast geniet ik van mijn werk en de vele mooie vriendschappen. Als vrienden je tientallen jaren lang om beurten op bed komen leggen, krijg je daar een ander contact mee dan wanneer je zo nu en dan samen een biertje drinkt. Neem bijvoorbeeld Arjo van Eijsden. Hij is pas geïnstalleerd als vicepresident van de Hoge Raad, maar ook hij blijft ondanks zijn overvolle agenda meedraaien in het rooster. Daarin zie ik iets van wat in Psalm 118 staat: De Heere is bij mij onder degenen die mij helpen.”
Lees het hele interview met Erwin Hout in Terdege (nr. 3, 31 oktober 2023).
beeld: Renate Bleijenberg-van Leeuwen
Lees verder
Lees het hele artikel in Terdege. Nog geen abonnee?
-95604.png?width=144&height=68&crop=0%2C0%2C4000%2C3000&format=jpeg&dpr=1.0&signature=a6d8aec6ee5ea040498df9a6c0b388d8eafa5437)
%20site.jpg?width=575&height=322&crop=0%2C0%2C2195%2C1641&format=jpeg&dpr=1.0&signature=9f33f4f2f211b2d09ea86b0b1599e1bbd5627129)
