Kun jij genieten van de kleine dingen en een dankbaar gevoel hebben? Soms denk ik: komt het echt doordat ik ouder word, dat intens kunnen genieten van kleine dingen?
Of komt het toch door alles wat er al in ons leven gebeurd is? Zijn dat misschien de levenslessen geweest die me hebben laten inzien dat geluk en dankbaarheid in de kleine dingen zit?
Terwijl ik hierover nadenk, dwalen mijn gedachten af naar mijn lieve moeder. Steeds meer besef ik dat zij echt een bijzondere vrouw was.
Als je vraagt of ik mijn moeder in drie woorden kan beschrijven, dan komen er gelijk drie woorden in me op: liefdevol, rechtdoorzee en eenvoud.
Ze had voor iedereen een hartelijk en liefdevol woord, dat meende ze ook echt dat kon je voelen als ze iets tegen je zei. Ik weet zeker dat mensen die mijn moeder gekend hebben dit zullen beamen.
En rechtdoorzee, daar stond ze voor. Ze zei wat ze dacht. Dan zei ze: dan weet je maar wat je aan me hebt.
En haar mening gaf ze uit liefde en oprechtheid, haar mening zette ook mij vaak aan het denken.
En zelfs nu laat ik vaak een beslissing even afwegen met de gedachte: wat zou ma hiervan gezegd hebben.
Ze hielt van eenvoud, ze was niet van toeters en bellen.
Ze kon genieten van de kleine dingen in het leven, de vogeltjes die floten, haar bloemen die stonden te pronken in de bloempotten.
Toen mijn moeder nog in ons midden was, zag ik dat wel, maar op een andere manier dan nu.
Nu zie ik hoe mooi het was, dat zij zo kon genieten van die kleine dingen.
Het afgelopen jaar is er veel gebeurd en de roerige tijden zijn zeker nog niet voorbij. Ik denk dat ik daardoor extra kan genieten van de kleine dingen.
Als we dat kunnen en we zijn dankbaar voor alles wat we hebben en wat ons gegeven wordt, dan pas voel je jezelf echt een gelukkig mens!
