Gras is het voer voor de koeien. Buiten eten de koeien het verser dan vers. Op stal eten ze het uit de kuil. Het kuilvoer is gras dat wordt gemaaid en dat niet te lang blijft liggen. Blijft het langer liggen, dan wordt het hooi. Tot zover de theorie.
Inkuilen is niet zomaar iets. En dit jaar al helemaal niet. Na lange tijd regen werd het eindelijk droog. Het gras was overal superlang. En alle boeren willen tegelijk grasmaaien. Daarna moet het geschud worden. Weer een dag later wordt alles bij elkaar geharkt. Drie keer is mijn boer dus over het land geweest. Over ál het land. Heen en weer.
Mijn inbreng in dit alles is koffie brengen. Op onze avond kwam mijn boer deze keer niet naar mijn huis. Dit keer ging ik met een emmer gevuld met een thermoskan, kopjes en koeken op pad. Het adres? Na de brug de eerste parkeerplaats. Dan ben je aan het eind van het land en kun je zo het land op. Vanaf de boerderij reed ik door de stad, om vervolgens op een parkeerhaven langs de 80-kilometerweg mijn auto te parkeren. Slippers wisselen voor laarzen, emmer mee, op naar mijn boer.
Koffiedrinken op het land. Dat klinkt heel gezellig! Zonnetje erbij, het is echt zo’n fijne zomeravond. Als je nu denkt, dat is gezellig, picknicken op je eigen land, tussen het geurende gemaaide gras, dan heb je het mis. Er is namelijk nog veel te doen, en zitten kun je straks ook op de trekker. Zo heet als kan, worden de kopjes koffie naar binnen gegoten. De emmer afwas wordt in de hoek van het land gedropt en wij klimmen in de trekker. Nu ga ik ook mee. Heen en weer. Op en neer.
Ik heb een zittend beroep, maar mijn boer deze dagen ook. We zaten nog wel even. Het werd later. We reden verder. De zon zakte, de lucht verkleurde. En toen ging mijn telefoon. Mijn zusje belde. Huh, wat? Nu nog? Zou het echt? Raampje dicht, luidspreker aan: ‘Je bent tante geworden! We hebben een meisje!’ Wat mooi! Daar hadden we nog niet op gerekend! We waren helemaal verrast. Wat fijn dat alles goed is gegaan.
Na het mooie nieuws reden we nog even verder. De zon was weg. Het werd al later. En morgen wacht een nieuwe werkdag. Het werd toch later dan ik dacht. Ik kon niet meer mee naar de boerderij. Tja, deze dagen is het gras belangrijker dan het meisje. Er moest nog meer gebeuren. De koeien willen ook nog aandacht. En morgenvroeg om 6 uur staan de loonwerkers op de stoep om in te kuilen. Dan moet mijn boer weer helemaal paraat zijn.
Mijn boer reed met de trekker en de emmer naar de boerderij. Op de parkeerplaats wisselde ik mijn laarzen weer in voor slippers. Mijn auto reed weer naar het dorp. Nog één dag knallen. Als morgen dan alles in de kuil zit, dan kan mijn boer pas ontspannen.
Die zaterdag was alles achter de rug. Er ligt een kuilvoerbult. En wat voor één! Langer dan de plaat. Hoger dan de bedoeling is. Maar met mooi gras. En zaterdag hebben we zaadjes gestrooid over de bult. Misschien wordt die zwarte bult nog fleurig met bloemetjes voor de bijtjes. Als de vogels niet alles hebben meegenomen. Het gras is in ieder geval goed ingepakt. Boer blij, koeien blij!
Lees eerdere afleveringen
