Net voor het meireces was het zover. Onze middelste dochter Loïs mocht een dag mee naar Den Haag.
De treinreis op woensdagmiddag was best lang. Er was heel wat te zien en het was ook wel een beetje spannend of de overstappen zouden lukken. Die gingen goed en zo waren we begin van de avond in het Tweede Kamergebouw.
Eerst een snel bezoek aan de plenaire zaal. In de schorsing even op papa’s blauwe stoel en toen op aanraden van een Kamerlid van Groen Links even op de stoel van de voorzitter. Net op dat moment kwam de Kamervoorzitter, mevrouw Arib, binnen. Die vatte het sportief op en ging zelfs samen met Loïs op de foto. Daarna een glaasje cola in het ledenrestaurant en vervolgens op uitnodiging van mevrouw Arib een deel van een debat bijwonen in de voorzittersloge. Daarna een wandeling naar papa’s kamer aan de Amaliastraat, waar eerst nog een luchtbed opgepompt moest worden. Uiteraard heel laat naar bed. Het was een prachtige avond.
Na een goede nachtrust in papa’s kamer in de ochtend weer naar de Tweede Kamer. Daar wachtte een ontbijt in de Statenpassage. En dan naar de SGP-fractie voor de dagelijkse pr. Tussen papa en Kees van der Staaij op het bankje passeerden alle activiteiten van de SGP voor die dag de revue. Waarbij Menno de Bruijne haar toezegde dat ze zo veel drop mocht eten als ze wilde. Daarna het echte werk: een kennismakingsgesprek met de nieuwe Deltacommissaris en twee debatten over luchtvaart en over het materiaal van defensie. Op de foto met minister Bijleveld en staatssecretaris Visser was heel leuk. Tussendoor nog even een glimp opvangen van premier Rutte. De debatten zelf duurden wel lang (van 11.00 tot 17.45 uur) en waren ook wel een beetje saai. Ter afsluiting nog een gezamenlijk dinertje in het ledenrestaurant en daarna weer in de trein naar Elspeet.
Tot slot natuurlijk de belangrijkste vraag: wat was het hoogtepunt van het bezoek aan de Tweede Kamer? Het antwoord was heel verrassend: het eten in het ledenrestaurant, want de meneer en mevrouw die ons bedienden waren zo aardig...
De les: als het eten maar goed is en de mensen om je heen aardig zijn, dan is het parlementaire werk best vol te houden.