Het is duidelijk dat jij worstelt met een gevoel van waardeloosheid. Ik ben blij dat je bezig bent om dit beeld van jezelf te veranderen. Dat zal niet alleen een enorme worsteling zijn, maar kan ook de verkeerde richting opgaan als we inderdaad op onszelf gaan vertrouwen. De Bijbel leert: „vervloekt is de man die op een mens vertrouwt, en vlees tot zijn arm stelt, en wiens hart van den Heere afwijkt” ([Jer. 17:5](https://bijbel.bmuonline.nl/statenvertaling/jeremia/17/#5)). Als ik op mijn eigen wijsheid, kracht, gezondheid, inzicht en vaardigheid vertrouw, dan gaat het totaal mis. Zo begon al de ellende in deze wereld, toen Adam op zijn eigen inzicht boven het Woord van God vertrouwde. De Bijbel verwijst ons naar de enige bron van kracht en wijsheid: „Het is beter tot den Heere toevlucht te nemen, dan op den mens te vertrouwen” ([Ps. 118:8](https://bijbel.bmuonline.nl/statenvertaling/psalmen/118/#8)). Wie op zichzelf vertrouwt, zal beschaamd uitkomen, maar wie op God vertrouwt zal ervaren dat zijn leven gaat lijken op een boom die bij een water is geplant. Terwijl hitte en wind de boom niet overslaan, blijft hij fris en vruchtbaar. Erkenning van de waardevolle gaven die God ons gegeven heeft, is niet hetzelfde als zelfvertrouwen. [Psalm 119:73](https://bijbel.bmuonline.nl/statenvertaling/psalmen/119/#73) beschrijft: „Uwe handen hebben mij gemaakt en bereid.” Wij zijn niet zomaar! Wij zijn uniek. De handen van de Pottenbakker God hebben ieder van ons speciaal gemaakt. Er is niemand in deze wereld zoals jij en ik. We hebben gaven, vaardigheden en inzichten die niemand anders heeft. God maakte je niet alleen, Hij bereidde je ook voor op een unieke taak in Zijn wereld. Als je op een werkbank naar alle verschillende stukken gereedschap kijkt, dan zie je veel unieke werktuigen. Zo is het ook met jou en mij. God gebruikt ons als Zijn gereedschap om Zijn raad en wil uit te voeren. De erkenning van jouw specifieke waardevolle gaven is niet zondig. Je mag er blij en dankbaar over zijn. Als je er trots op wordt, dan zondig je, want je maakte jezelf niet. Als we op onze gaven gaan vertrouwen zonder de constante afhankelijkheid van God, dan gaat het verkeerd. >De talenten waarmee Hij ons begiftigde behoren we te gebruiken tot eer van God Als je groeit naar volwassenheid, moet je zien te ontdekken met welke gaven de Schepper je heeft verrijkt. Elke gave van Hem mogen we waarderen, als een schat aan ons gegeven, maar ook als een talent dat we behoren te vermeerderen. Misschien groeide jij op in een negatieve setting en ben je daardoor negatief over jezelf gaan denken. Dat is niet gezond en niet Bijbels. Want hoewel we gevallen zondaren zijn en tot enig goed onbekwaam, zijn we toch nog steeds gemaakt door de hemelse Pottenbakker. De talenten waarmee Hij ons begiftigde behoren we te gebruiken tot eer van God, in liefde tot de medemens en in het onderhoud van de aarde. Het is belangrijk dat we ons bewust zijn van de waardevolle gaven die God ons gaf. Alleen dan kunnen we ze ook ontwikkelen, en zo worden we bruikbaarder in het geheel van Gods wereld. Het zal ons ook grotere vreugde en bevrediging geven als we zo onze taken mogen doen. Ik hoop dat de Heere je wil bewaren voor een trotse en onafhankelijke houding waarin je jezelf ziet als de oorzaak van de waarde die je mag hebben. Maar ook dat Hij je weerhoudt van het veronachtzamen van het speciale waarmee Hij jou begiftigde.