Ik weet het nog goed. Op een avond zouden mijn vrouw en ik samen naar een concert gaan. Onze achttienjarige zoon zou oppassen. Om zeven uur stonden we klaar om te vertrekken, maar onze zoon, de ‘oppas’, was nog niet gearriveerd. Nadat we hem een paar keer gebeld hadden, nam hij zijn telefoon op en met allerlei excuses vertelde hij dat hij over twintig minuten thuis zou zijn. Mijn humeur werd er niet beter op en toen hij eindelijk aankwam, ontplofte ik bijna. Gelukkig moesten wij meteen weg, dus ik hield mijn mond. Wat uiteindelijk beter was. De volgende dag, toen de emoties wat waren gezakt, hebben we er rustig met onze zoon over kunnen praten. :::inline_tag 1::: Soms moet je het ijzer smeden als het koud is. In het heetst van de strijd nemen onze emoties het weleens van ons over. Dan worden we hard, onredelijk, ongenuanceerd en kunnen we elkaar dingen voor de voeten gooien waar we later spijt van hebben. „Ja, maar jij altijd…” >Ga niet in gesprek in het heetst van de strijd Probeer het gedrag te scheiden van de persoon. Pubers kunnen soms keuzes maken, dingen doen (of juist niet doen) waar wij als ouders niet achterstaan. Dat is gedrag. Gedrag waarop je kind aangesproken mag worden. Doe dat niet in het heetst van de strijd, maar slaap er een nachtje over. En zeg tegen je puber: „Dit, wat er gebeurd is, dit gedrag, kan ik echt niet accepteren. Ik wijs jou niet af, maar wel jouw gedrag. Ik wil het er nu niet over hebben, dat lijkt me beter, maar morgenavond gaan we hierover in gesprek.” Op deze manier kun je je eigen emoties even laten bezinken en geef je ook je tiener de mogelijkheid om over zijn gedrag na te denken. Smeed het ijzer als het koud is, dat blijkt vaak effectiever.