Jan en Rens den Boer dienden beiden als militair, nu zijn ze predikant

Van Grafhorst naar Goedereede rijden, of omgekeerd, is geen kleinigheid. Daarom wordt in goed overleg een vakantiewoning in een Gelders dorp tot gesprekslocatie gepromoveerd. Het betekent dat ds. Rens den Boer, hersteld hervormd predikant te Goedereede, de grootste afstand moet overbruggen, maar dat past bij het respect dat hij heeft voor zijn vader, hersteld hervormd emeritus predikant. Het verlangen om meer van de wereld te zien dan Ottoland, waar hij als tiener woonde, bracht Jan den Boer bij de Koninklijke Marechaussee. „Ik keek daar wat verder dan m’n neus lang was en deed meteen discipline op. Vanaf mijn kinderjaren had ik een roeping tot predikant, maar die probeerde ik weg te frommelen. Wel volgde ik de hervormde catechetenopleiding bij dr. H. Bout. Examen mocht ik niet doen, daarvoor vond Bout me te jong. Als ik predikant wilde worden, kon dat via de gewone weg. Met mijn lts-diploma zag ik dat niet zitten, maar op 30-jarige leeftijd keerde de roeping zo sterk terug dat ik er niet meer onderuit kon.” Rens, oudste van de vijf kinderen, was inmiddels negen jaar. „Sinds die tijd ging pa elke zaterdag naar Utrecht. Dat wende snel. Alleen in de vakanties was hij voor het gezin beschikbaar. Ik erfde zijn belangstelling voor het leger en ging al jong mee naar kazernes. Toen ik later bij het Korps Commandotroepen kwam, hoefde ik aan de sfeer niet te wennen. Die kende ik van thuis. Afspraak is afspraak en zes uur is geen vijf over zes.” Jan: „Dan kan de helikopter vertrokken zijn.” ## Zending Door het militaire beroep van zijn vader leidde ook Rens een zwervend bestaan. „Ik ben geboren in Rozenburg. Zes weken later verhuisden we naar België. Daarna woonden we in Dordrecht, Zevenaar en Alblasserdam. Daar heb ik van mijn achtste tot mijn achttiende jaar doorgebracht.” Aan de streng reformatorische Joannes Beukelmanschool denkt hij met grote waardering terug. „Vooral de lessen van meester Jumelet zijn me bijgebleven. Daardoor ontstond het verlangen om iets in Gods Koninkrijk te mogen doen. Met een groepje klasgenoten raakte ik sterk betrokken op de zending. Op de middelbare school verdween de roeping naar de achtergrond. Met mijn havodiploma ging ik naar pabo De Driestar in Gouda.” >„Mensen om mij heen adviseerden me te stoppen, maar met militaire discipline modderde ik verder, jaar na jaar” Zijn vader worstelde zich intussen door de studie heen. „Die begon met de talen. Van naamvallen had ik nog nooit gehoord. Je wordt in het diepe gegooid, gaat onder, maar door de roeping die je hebt, kom je weer boven, al was het niet simpel. Voor Engels ben ik zes keer gezakt, voor Grieks drie keer. Mensen om mij heen adviseerden me te stoppen, maar met militaire discipline modderde ik verder, jaar na jaar.” „Thuis regeerde mijn moeder het huishouden met militaire precisie”, vult Rens aan. „Ze was altijd voor ons beschikbaar.” „Zonder haar was het niet gelukt”, bevestigt zijn vader. „Ze was me in alles tot steun en werd mijn beste ouderling. Als er iets is wat haar niet zint, zegt ze het recht voor m’n raap.” „Eline is net zo”, lacht Rens. „Wij hebben geen vrouw die ons adoreert omdat we dominee zijn.” ## Hardlopen De theologische studie van zijn vader werd voor hem interessant toen pa praktijkervaring in verschillende gemeenten op ging doen en mocht preken. „Vaak reed ik hem. Voordien gingen we al geregeld samen hardlopen. Dankzij die preekbeurten kregen we nog persoonlijker gesprekken.” Het ideaal om legerpredikant te worden, verdampte bij vader Den Boer door de opschorting van de militaire dienstplicht. Na de studie werd hij gemeentepredikant in Wouterswoude. Rens gaf met zijn pabo-diploma een jaar Engels aan het De Swaef College. Toen stapte hij over naar het basisonderwijs op de hervormde school in het dorp waar zijn vader tot predikant was bevestigd. Het Friese avontuur was van korte duur. :::inline_image 1::: „Met het basisonderwijs had ik het snel gehad en het leger bleef trekken. Ik besloot te solliciteren bij het Korps Commandotroepen. Niemand dacht dat ik erdoor zou komen, maar dat gebeurde wel. Ik heb de groene baret gehaald en ben uitgezonden naar Bosnië. Tijdens de opleiding kwam ik Eline tegen. In 2001 zijn we getrouwd en verliet ik het leger. Gehuwd zijn en dienen bij de commando’s is geen ideale combinatie. Ik kon een goede baan krijgen op de Pieter Zandt scholengemeenschap als docent Engels. Daarnaast haalde ik mijn bevoegdheid voor bewegingsonderwijs.” ## Krijgsmacht Zijn vader reageerde enthousiast toen Rens hem vertelde de klas te willen verwisselen voor het leger. „We hebben allebei heel goede herinneringen aan de krijgsmacht, al begrijp ik dat hij later terugkeerde naar het onderwijs.” Zelf nam hij in 2000 het beroep van de hervormde gemeente in Numansdorp aan. „Daar kreeg ik een jaar later de mogelijkheid om alsnog legerpredikant te worden. Dat ben ik geweest van 2002 tot 2006. Toen moest ik weg, omdat ik bij de verkeerde kerk zat. De Hersteld Hervormde Kerk was destijds niet vertegenwoordigd in het Contactorgaan Inzake Overheid en Militairen, een samenwerkingsorgaan van kerken voor militaire aangelegenheden. Ik zat in Afghanistan en had geen idee hoe de hazen in Nederland liepen. Na terugkomst kreeg ik te horen dat mijn contract niet zou worden verlengd. Dat kwam stevig aan. Ik moest kiezen: mee de Protestantse Kerk in of vertrekken.” Terugblikkend constateert hij: „Voor die jongens maakt het geen klap uit of je PKN of hersteld bent. Het liefst was ik in het leger gebleven, maar uit gehoorzaamheid koos ik voor de HHK. Vrijwel meteen kreeg ik een beroep van hersteld hervormd Urk. Dat heb ik aangenomen en we hebben het daar heel goed gehad. De mentaliteit op Urk doet wel wat denken aan die in het leger. Als voorzitter van de Werkgroep militairen van de Hersteld Hervormde Kerk hield ik een lijntje naar het leger.” ## Nachtmerrie Rens begon in 2007 met de opleiding theologie, in deeltijd. „Onderhuids was het verlangen naar het predikantschap blijven leven. In mijn jaren bij Defensie volgde ik al een cursus Latijn. Ik deed belijdenis, nam deel aan het heilig avondmaal en kwam na mijn vertrek uit het leger al snel in de kerkenraad van de hersteld hervormde gemeente te IJsselmuiden-Grafhorst. Zo werd ik op de taak van predikant voorbereid. Toch schrok ik ervoor terug. Ik had bij mijn vader gezien wat de studie naast een baan en je gezin vraagt, maar op een gegeven moment lukt het niet meer om je roeping te verdringen.” In 2006 maakte hij zijn vader deelgenoot van zijn verlangen. Midden in de nacht. „Ik had een nachtmerrie. Zoveel mensen kennen de Heere Jezus niet en gaan verloren, terwijl jij de talenten hebt gekregen om hen vanuit de Bijbel te onderwijzen en niets doet.” Vader Den Boer was niet verrast door het telefoontje. „Ik had allang in de gaten dat hij met die roeping liep. We woonden allebei in Grafhorst en trokken intensief met elkaar op, maar ik wachtte tot hij erover zou beginnen. De Heere maakt zulke dingen Zelf duidelijk, daar heeft Hij mij niet voor nodig. Toen Rens me belde, heb ik hem geadviseerd Jeremia 3 te lezen.” Rens: „Dat gaf het antwoord. Ik kon er niet meer onderuit. De studie begon met het behalen van de premaster theologie, in Utrecht. Ik ben er een jaar tussenuit geweest vanwege een verkeersongeluk. Uiteindelijk heb ook ik er een kleine tien jaar over gedaan.” ## Klassiek hervormd Omstanders wijzen meer dan eens op de parallel in hun leven. „Zelf staan we daar minder bij stil”, zegt vader Den Boer. „Het gebeurt gewoon. Tijdens de studie probeerde ik hem waar mogelijk bij te staan. Omdat we allebei in Grafhorst woonden, spraken we elkaar bijna dagelijks.” :::inline_image 2::: Rens: „Mijn moeder paste maandag en dinsdag op de kinderen, met mijn vader ging ik drie keer in de week hardlopen. ’s Morgens om zes uur. Dan deelde ik waar ik tegenaan liep.” Jan: „In mijn tijd was de studie nog gemoedelijk. Je moest je tentamens halen, maar de hoogleraren hielpen je enorm. De rooms-katholieke prof. Visser, hoogleraar praktische theologie, was als een vader voor me.” >„Hardlopen doe ik nog steeds, nu met mijn hervormde collega in Goedereede” Rens: „Ik kon mijn frustraties bij mijn eigen vader kwijt. Heb ik ze uitgesproken, dan zijn ze weg. Bewegen helpt daar ook bij. Hardlopen doe ik nog steeds, nu met mijn hervormde collega in Goedereede. Twee keer in de week, morgenochtend gaan we weer. Mijn vader en ik staan loyaal in de Hersteld Hervormde Kerk, maar we willen wel klassiek hervormd blijven.” ## Mensenmens Karakterologisch lijken de twee niet op elkaar, vindt vader. „Rens is precies mijn vrouw. Nuchter, helder, ordelijk. Ik ben veel chaotischer.” Rens: „Daar staat tegenover dat pa echt een mensenmens is. Hij neemt ieder zoals hij is, zonder vooroordeel. Daarin lijkt hij op de Heere Jezus: eerlijk en tegelijk zachtmoedig. Ik ben hoekiger. Er zijn ook overeenkomsten. We hebben allebei een hekel aan gespeelde vroomheid.” Een andere overeenkomst is dat ook hij zijdelings betrokken bleef bij Defensie. „Via Randstad geef ik zo nu en dan lessen morele vorming op landgoed Beukbergen, een conferentieoord van de krijgsmacht. Dat vind ik fantastisch. Ik verwacht niet dat mijn weg helemaal bij Defensie zal komen te liggen, maar je weet niet hoe God het leidt.” Jan: „Als hij vandaag wordt gevraagd, zit hij er morgen. En dat begrijp ik. Vooral tijdens uitzendingen trek je intensief op met mensen die worden geconfronteerd met de vragen van leven en dood. Dan kun je zóveel betekenen met het Woord.” ## Oude dominee Nu ze ver van elkaar wonen, spreken ze elkaar nog maar eens per week. „Maandagmorgen, dan bellen we elkaar steevast.” Jan: „En ik beluister vrijwel altijd de preken die Rens heeft gehouden.” >„Pa brengt meer bevinding in zijn preken. Dat vind ik heel mooi, maar ik ga het niet nadoen” Rens: „Ik kom er met een gezin minder aan toe om preken van pa te beluisteren. Bovendien heb ik er al veel gehoord, dus ik weet aardig hoe hij preekt. Inhoudelijk denken we hetzelfde, maar de stijl is anders. Daarin speelt ook karakter mee. Pa brengt meer bevinding in zijn preken. Dat vind ik heel mooi, maar ik ga het niet nadoen.” Jan: „Dat moet ook niet. Je moet jezelf blijven. Ik ga omgekeerd jouw stijl niet kopiëren.” Wat ze gemeen hebben, is een rechtstreekse benadering in het pastoraat. Den Boer senior doet nog pastoraal werk in Genemuiden en Westerhaar. „ Ik kom niet om over koetjes en kalfjes te spreken. Het moet over de wezenlijke dingen gaan.” Rens: „Dat heb ik ook. We zijn heel direct, misschien door onze militaire achtergrond. Wat dunkt u van de Christus? Dat is voor veel mensen een lastige vraag, maar daar draait het wel om. In mijn eerste gemeente zei ik soms: „Dat heb ik geleerd van een oude dominee.” Een valkuil van zo’n directe benadering is, dat je bot overkomt. Daarom neem ik nu meer tijd om eerst naar het levensverhaal van mensen te luisteren.” ## Angsthaas De huidige tijd ervaren vader en zoon als bedreigend. Jan: „Ik stam uit de tijd van de Koude Oorlog. Die zie je terugkomen.” >„Ik stam uit de tijd van de Koude Oorlog; die zie je terugkomen” Rens. „Wij hebben een zoon en schoonzoon die bij de mariniers dienen. Zij hebben heel direct te maken met de toegenomen dreiging. Zelf staan ze er nuchter in, maar als vader kijk je er anders naar. Twee jaar geleden ben ik mee geweest met een hulptransport naar Oekraïne. Dan zie je alles wat kapot is geschoten en realiseer je je hoe uitgestrekt dat land is. Hoe moet je daar met een vredesmacht patrouilleren?” Jan: „Ook ik heb liever dat ze thuisblijven, maar deze jongens weten wat van hen wordt verwacht en dat doen ze. Ze zijn bereid hun leven in te zetten voor de vrede en veiligheid van anderen. Dat vind ik mooi, al ben ik ten diepste een angsthaas. Onze dochter was achttien toen ze in haar eentje naar Malawi ging om te helpen in het zendingswerk. Ik heb haar elke dag gebeld.” Vast staat voor vader en zoon dat militairen binnen de gereformeerde gezindte veel meer aandacht verdienen in gebed en pastoraat. „Militairen lijken stoere lui, maar zeker tijdens uitzendingen kunnen ze zich eenzaam voelen. Dan betekent een brief, een kaart of een appje heel veel.” :::kader 1::: :::kader 2:::

Jan en Rens den Boer dienden beiden als militair, nu zijn ze predikant

Ontvang onze nieuwsbrief

Meer over

Impressie van Terdege
op Instagram

Thema's

Meer Terdege

Over Terdege

Service & contact

Volg ons

Jan en Rens den Boer dienden beiden als militair, nu zijn ze predikant

Ontvang onze nieuwsbrief

Meer over

Impressie van Terdege op Instagram

Thema's

Meer Terdege

Over Terdege

Service & contact

Volg ons

Impressie van Terdege
op Instagram