**WINKEL: „**De zaak is in 1931 begonnen door opa en oma Jongbloed –meer dan negentig jaar geleden dus. Opa had de smederij die nog steeds hiernaast zit en oma runde een klein winkeltje met kachels, weckflessen, gereedschap en grasmaaiers. Dat stond allemaal in de kleine ruimte hier vooraan. Later hebben mijn schoonouders de winkel uitgebreid met een stuk voor overalls, klompen en werklaarzen en ikzelf heb er uiteindelijk nog een flink stuk bij gemaakt voor wol en handwerkspullen. Enorm veel mensen in deze omgeving breien nog, vooral wollen sokken voor in de klompen.” >„Enorm veel mensen in deze omgeving breien nog, vooral wollen sokken voor in de klompen” **ASSORTIMENT:** „Er is veel keuze aan klompen, werkkleding, overalls en ondergoed. Ook zijn er lokale producten, zoals houten sierplanken met de Lunterse molen of klompen met het Lunterse vrouwtje erop. Met de jaarlijkse Oud-Lunterse Dag steken mensen zich ook vaak in klassieke boerenkleding die ze hier halen. Erg gezellig is dat. Mijn schoonouders zijn jaren geleden ooit met die boerenkleding begonnen op de allereerste Oud-Luntersedag. Inmiddels is het een fors evenement geworden, maar ik vind zelf vooral het onderdeel van de boerenkleding erg mooi.” **BIJZONDERHEDEN:** „Bezoekers komen ook van buiten het dorp. Dan kennen ze ons via internet of Instagram, of het zijn vakantiegangers van de campings in de omgeving. M’n schoonmoeder, Teuntje Jongbloed, genoot erg van alle aanloop: tot haar 87e heeft ze in de winkel gestaan. Maar nu is ze 91 en na een hersenbloeding kan dat helaas niet meer. Zelf ben ik ook niet meer piepjong en ik heb ooit een hersenvliesontsteking gehad. Maar van het werk geniet ik nog steeds. Hoewel mensen wel meer eisen stellen tegenwoordig. Klanten zijn minder snel tevreden. Maar verder is het nog steeds leuk hier. Soms komen hele gezinnen samen klompen passen bijvoorbeeld, dan is het hier vol. En kinderen krijgen altijd een snoepje uit de trommel, dat weten ze al jaren.’ >„Ik ben niet piepjong meer, maar van het werk geniet ik nog steeds” **LEUK VOORVAL:** „Mijn schoonmoeder rekende de bedragen altijd op een papiertje uit, zonder rekenmachine. Een klant uit de stad vond dat zo grappig dat hij het briefje mee heeft gevraagd en thuis heeft ingelijst. En ik heb zelf een keer meegemaakt dat klanten een overhemd kochten met lange mouwen. Omdat het warm weer was, vroegen ze mijn schaar en knipten ter plekke de armstukken klein. Met korte mouwen liepen ze de winkel uit!”