Jarno de Visser: IT-trainer met groene vingers

De in Hendrik-Ido-Ambacht geboren en getogen ondernemer weet na het vwo niet goed wat hij moet gaan doen. „Ik kon prima meekomen, maar had er niet veel zin in om opnieuw voortdurend theoretisch bezig te zijn. In het laatste schooljaar was er op school een presentatie van een accountantskantoor. Lekker werken, één dag per week naar school. Dat trok me wel.” „Net als de auto die beschikbaar werd gesteld”, glimlacht zijn echtgenote, die bij het gesprek aanwezig is.

Visser gaat als assistent-accountant aan de slag. „Het werk zelf lag me niet zo, evenmin als de hiërarchie in die sector.” Op zijn 21e krijgt hij een burn-out. De periode waarin de uitputting toeslaat, is een tijd van reflectie en luidt het einde van zijn accountantsbestaan in. „Ik ging nadenken over wie ik ben en wat ik wilde gaan doen. Veel mogelijkheden waren er niet, omdat ik mijn ervaring beperkt was.”

Hij wordt aangenomen als controller bij stichting Woord en Daad in Gorinchem. „Daarmee bleef ik enigszins in de financiële hoek, maar het gaf wel andersoortig werk. Ook daar werd ik niet helemaal gelukkig van. Ik heb het twee jaar gedaan en me toen ingeschreven als zzp’er. De opdrachten die ik kreeg, brachten me steeds meer in aanraking met de wereld van de IT. In die fase wees iemand mij op Power BI, een door Microsoft ontwikkeld systeem voor het visualiseren van data. Het programma helpt bedrijven om snel te kunnen sturen op actuele cijfers.”

Visser verdiept zich in het systeem, volgt zelf trainingen en komt in 2017 in contact met De Academies, een trainingsbureau dat met plannen rondloopt om voor Power BI een apart onderdeel op te zetten. „Na een halfjaar kon ik het werk al niet meer aan. Ik was iedere avond druk met het maken van offertes en vijf dagen zat ik vol met bedrijfstrainingen of klassikale trainingen. Gelukkig konden we extra trainers gaan inzetten, waardoor ik meer tijd kreeg om de aansturing te doen.”

:::photo_gallery 1:::

Onzichtbaar In 2021 neemt Visser met een compagnon het hele trainingsbureau over. „De oude eigenaar kwam naar mijn idee te weinig in beweging. Corona was daarin echt het kantelpunt, er was dringend behoefte aan adequate aansturing.” Het uitkopen van de oude eigenaar pakt goed uit. De Academies groeit hard gegroeid en is nu in deze specifieke sector marktleider. „Dit jaar nam de omzet alweer met 60 procent toe.”

Visser omschrijft De Academies als een tamelijk onzichtbaar bedrijf. „We hebben geen locatie, van de circa dertig mensen is er niemand in dienst – de medewerkers zijn allen zzp’er. De trainingen worden gehouden bij bedrijven intern of op vaste locaties waar we zalen huren.”

Eind 2022 merkt Visser dat zijn energie afneemt. „Ik werkte veel vanuit huis, was altijd bezig in een zittend beroep en raakte een beetje in een impasse. Onze vaste hovenier klaagde in die tijd dat hij het veel te druk had. In een opwelling bood ik aan om hem te helpen.” Sinds die tijd is hij een dag per week hovenier bij een bedrijf uit Barendrecht. „Iedereen binnen De Academies weet dat ze me in principe op dinsdag niet lastig moeten vallen. Geen telefoontjes, de laptop thuis. Alleen in noodgevallen mogen ze me een sms’je sturen. Mij doet het echt goed. Ik ben de hele dag in beweging en kom los van het werk.” Zijn eigen tuin doet hij nog steeds niet zelf. In dat geval is de verleiding van telefoon en laptop te groot.

Visser maait gras, legt graszoden, snoeit hagen en wiedt onkruid. Hij is betrokken bij de aanleg van nieuwe tuinen, doet stratenmakerswerk en plaatst schuttingen. De werkzaamheden zijn heel divers en gaan hem gemakkelijk af. „Van mijn 13e tot m’n 18e heb ik op zaterdag en tijdens schoolvakanties bij een hovenier gewerkt. Natuurlijk weet ik niet van ieder plantje de naam, maar het werk komt me niet vreemd voor.”

Hij maakt lange dagen, van ’s ochtends halfacht tot ’s middags halfzes. „Lichamelijk ben ik moe wanneer ik thuiskom, maar na een douche ga ik nog gerust een paar uurtjes op de bank mijn mails wegwerken. Daarvoor heb ik dan voldoende energie.”

Enkele malen blijft het werk niet beperkt tot een dag in de week. „Er is veel te doen met name in het voorjaar en de zomer. Je bent dan al snel geneigd om vaker bij te springen. Op een gegeven moment gebeurt dat dan steeds vaker, maar daar heb ik een punt achter gezet. Eén dag is voldoende, anders kom ik in de knel met mijn eigen werk. ”

Dat veel mensen klagen over het uurtarief van een erkende hovenier is onterecht, meent Visser. „Die mannen hebben veel kostbaar gereedschap en vaak gaat er wat kapot. Daarbij komt nog een bus. Als je ziet hoeveel wij met alleen een laptop in de hand per uur kosten, dan is een hovenier echt niet te duur.”

Sportschool Visser omschrijft zichzelf als een „intelligente doener. Ik zie steeds kansen om het beter te doen. Als ik me daarin laat meevoeren, ga ik al snel over mijn grenzen heen.”

Zijn beweging in de tuinen vult hij aan met een bezoek aan de sportschool. „Dat is nodig om het zittende werk te compenseren.” Met de combinatie van zijn werk in De Academies en als hovenier heeft hij „een mooi evenwicht bereikt. Eerst was het nog een beetje zoeken, nu heb ik een vast ritme. Dat is belangrijk om rust in mijn hoofd te houden.

Al tijdens m’n burn-out leerde mijn fysiotherapeut me dat drukke bezigheden met het hoofd kunnen leiden tot stress in het lichaam. Dat uit zich door stijfheid, spierpijn en nekpijn.”

Hij heeft geleerd om te relativeren. „Iedere ondernemer heeft het druk. Ze hebben vaak moeite om hun bedrijf los te zien van zichzelf. Het is dan belangrijk om bewust een balans te zoeken. Het helpt mij om mezelf te beschouwen als een voorbijganger. Zolang ik eigenaar van dit bedrijf ben, steek ik daar mijn energie en gaven in. Maar het is niet de bedoeling dat dit bedrijf aan mij is opgehangen. Je hebt de plicht om goed voor je bedrijf en je werknemers te zorgen, maar je eigen conditie is net zo belangrijk. De zaterdag is er, behoudens een incident, voor mijn gezin. We hebben vier kinderen en die hebben ook aandacht nodig. Nu liggen ze nog op tijd op bed, maar als ze groter worden, moet ik de laptop mogelijk ook ’s avonds terzijde schuiven.”

Hoelang hij dit werk blijft doen? „Niet tot mijn pensioen. Ik ben een beetje ongedurig en krijg de meeste energie van het bouwen van niets naar iets.”

beeld: Renate Bleijenberg-van Leeuwen

Jarno de Visser: IT-trainer met groene vingers

Ontvang onze nieuwsbrief

Meer over

Impressie van Terdege
op Instagram

Thema's

Meer Terdege

Over Terdege

Service & contact

Volg ons

Jarno de Visser: IT-trainer met groene vingers

Ontvang onze nieuwsbrief

Meer over

Impressie van Terdege op Instagram

Thema's

Meer Terdege

Over Terdege

Service & contact

Volg ons

Impressie van Terdege
op Instagram