De tumor in het hoofd van Johannes kon worden verwijderd, maar Esther en Hans Kortleven kregen een ander kind terug. Met het oog op zijn toekomst proberen ze nu een passend onderdak te realiseren. ”Voor dit soort kinderen bestaat geen christelijke woonvorm.”
Voor het oog is er niets bijzonders te zien aan de 13-jarige Johannes Kortleven. Met zijn vijf jaar jongere broer Jonathan vermaakt hij zich in de tuin achter de tussenwoning in een Gorinchemse nieuwbouwwijk. Een doorsneekind op de overgang van jeugd naar puberteit. Zijn ouders weten beter. „Er is een groot verschil tussen wat je ziet en wat er uitkomt”, zegt vader Hans (46), docent biologie aan de Gomarus Scholengemeenschap in Gorinchem. „Het verbale IQ van Johannes is met 102 normaal, maar dat wat hij ermee kan, zijn performale IQ, ligt op 76. Zijn mogelijkheden worden enorm overschat.”
Vrijdag 26 september 2008 veranderde het leven van het echtpaar radicaal door de boodschap van een vrouwelijke kinderarts in het plaatselijke Beatrixziekenhuis. „In het hoofd van uw zoon bevindt zich een ruimte innemend proces van 4 bij 5 centimeter.”
