Toen de kraamdagen van Regina van Ginkel-Mauritz (25) voorbij waren, bleef ze met één gedachte zitten: “ze is niet geweest.” Natuurlijk wist ze dat haar moeder niet langs zou komen. Ze was enkele maanden voor Regina’s huwelijk overleden. Maar soms dringt dat nog maar slecht bij haar door. “Het gemis blijft.”
Wil je koffie met cake? Terwijl dochter Saar van zes weken in de box ligt te slapen, duikt Regina de keuken in. Ze kijkt regelmatig met een verliefde blik naar haar dochter, om de hoek. „Ze vindt het fijn om op haar buik te liggen. Maar ik durf haar alleen overdag zo neer te leggen, als ik haar kan zien.”
Dochter Lynn (2) is bij haar schoonouders. „Lynn is een heel ondernemend meisje. Ze vindt het fijn bij opa en oma, dus het leek me handig om haar tijdens het interview daar te laten spelen.” De schoonmoeder van Regina woont, net als Regina en haar man Chris (29), in Ede. Regina: „Ik ben opgegroeid in Opheusden, maar Chris wilde liever niet uit Ede weg, dus hebben we uiteindelijk hier een huis gezocht.”
Het blijft even stil.
„Mijn moeder heeft het huis nog gezien. Eén keer was ze hier; maar ze zag het alleen in de staat waarin we het kochten. Ze heeft het niet gezien zoals het nu is.”
Weer even stilte.
„Net als mijn kinderen; die heeft ze ook niet gekend.”
VEEL VRAGEN
Het verhaal over het verlies van haar moeder is rauw. „Ze was ziek. Psychisch ziek. Vijf maanden voordat we zouden gaan trouwen heeft ze haar leven beëindigd.”
Veel vragen zijn er nog. Vragen waarop nooit meer antwoorden zullen komen. Na die vragen volgden ook het verdriet en het gemis. „Die eerste tijd was heel heftig. Er was veel meeleven vanuit de gemeente. Ook de dominee of een ouderling kwam regelmatig langs.”
