Hij deed promotieonderzoek naar uitstelgedrag onder studenten, moest zelf tijdelijk afstand nemen van zijn werk en werd vader van Boaz, die een ernstige verstandelijke beperking heeft. Lennart Visser keek de gebrokenheid van het leven in de ogen. En hij kan er niet meer van wegkijken. ”Het perfecte plaatje viel in duigen en daar kan ik maar één conclusie uit trekken: we moeten leren loslaten in dit leven.”