Overdag houdt Leonora Grandia zich bezig met geneesmiddelen. In haar vrije tijd zet ze zich in voor vervolgde christenen. Met vreugde en soms schaamte. ”Zijn we met onze op zich gezonde prediking wel een gezonde kerk?”
De belangstelling voor scheikunde erfde Leonora Grandia van haar vader. Die doceerde chemie aan de Leidse universiteit, waar ze zelf biofarmaceutische wetenschappen ging studeren. „In het vierde jaar kregen we college van een apotheker uit Leiden. Dat leek me een geweldig leuk vak.”
Ze maakte haar studie in Leiden af en ging vervolgens in Utrecht de opleiding tot apotheker volgen. Bij het vorderen daarvan kreeg ze steeds meer oog voor de ethische aspecten van het vak. „Je zult ook anticonceptiemiddelen moeten leveren. Dat gaf veel denkwerk. Op een gegeven moment was duidelijk dat dit werk voor mij niet verenigbaar was met een leven naar Gods Woord. Maar wat dan?”
Een bezoek aan de KNMP, de beroepsorganisatie van apothekers, bracht het antwoord. „Er werd een verhaaltje gehouden door een medewerkster die aan een handboek met informatie over alle geneesmiddelen werkte. Dat sprak me aan.”
Direct na het bezoek schreef de inwoonster van Zoetermeer een open sollicitatiebrief. „Ik werd uitgenodigd en ben aangenomen. Later bleek dat ze al bezig waren met het maken van een vacature. Dat heb ik als leiding des Heeren ervaren. Toen ik me afvroeg of ik wel apotheker kon worden, werd er bij de KNMP al een plek voor mij bereid.”
Lees het volledige interview in Terdege.
