Liefde en... lengteverschil

Hij: „We kennen elkaar al sinds 2012, toen we bij elkaar in groep 8 kwamen. En ook van de kerk. Maar pas sinds 2020 hebben we een relatie.”

Wie: Corstian van Voorthuijsen en Johanna Labee (beiden 21) uit Veenendaal.

Zij: „We hopen in mei te trouwen en zijn nu bezig met ons huis. Dan moeten we vooral op praktische dingen letten, zoals de hoogte van het aanrecht en de spiegel. Want ik ben 1,40 meter, en Corstian is 1,80 meter. Een laag aanrecht is praktisch voor mij, maar dan krijgt hij last van zijn rug. Als de afzuigkap hoog hangt, kan ik er niet bij, maar doen we ’m lager, dan stoot hij zijn hoofd. Dat soort dingen.”

Hij: „Onze vriendengroep maakt weleens grappen over ons lengteverschil, maar doordat we elkaar al lang kennen, kunnen we daarmee leven. Lastiger is het als we op straat lopen en we merken dat mensen naar ons staren.”

Zij: „Soms is dat bijna ongemakkelijk, op het irritante af. Ik vind het ook vervelend voor Corstian. Eigenlijk schaam ik me dan bijna voor ons lengteverschil, wat toch niet nodig is.”

Hij: „Ik ben nuchter, maar als we na een wandeling weer in de auto zitten, hebben we het er vaak toch wel even over. Zo van: Zo, die konden het echt goed zien.”

Zij: „Het is vooral lastig om klein te zijn. Ik moet altijd om hulp vragen als ik wat moet pakken. Ik werk op een basisschool en de kinderen uit groep 5 zijn ongeveer even groot als ik. De groep 8’ers torenen al boven mij uit. Maar ik kan er niets aan doen, dit hoort bij mij. En doen ze vervelend, dan zeg ik er wat van. Ik heb mijn mondje wel bij me. In onze relatie is ons lengteverschil nooit een onderwerp van gesprek geweest, omdat we elkaar al lang voordat we een relatie kregen kenden.”

Hij: „We hebben het samen eerder over onze cultuurverschillen.”

Zij: „Ik ben geboren in Colombia en die cultuur zit ergens toch in mijn genen. Ik sta erom bekend dat ik te laat kom en gemakkelijk dingen doorschuif naar morgen. Ik vind het ook helemaal geweldig om op een muziekje mee te dansen.”

Hij: „Dan zeg ik: Doe niet zo gek, joh. Maar nu ik met haar in Colombia geweest ben, begrijp ik beter dat dat bij haar hoort. Als je haar biologische zus ziet... Die kan helemaal niet stil blijven zitten als er muziek aan staat!”

Lees het hele artikel in Terdege (nr. 11, 14 februari 2023). In dit artikel komen ook aan het woord: Maurits en Maria Lourens uit Zwolle en Tom en Maria van Oost uit Apeldoorn.

beeld: Tineke van der Eems