Ik ben kapster. Een bruidskapster. Een hele verantwoordelijke baan, al zeg ik het zelf. Want als ik te laat bij een bruid arriveer, loopt de hele planning van de bruiloft in ’t honderd.
Dat blijkt wel weer op deze morgen. Om 3.30 uur in de nacht (echt waar!) gaat mijn wekker. Met enige moeite verlaat ik mijn bed. Na een snelle ochtendroutine stap ik –inmiddels vol adrenaline- in mijn auto. Tien minuten later tuf ik over de A15, maar dan merk ik dat mijn auto geen snelheid meer maakt. Tot mijn grote schrik begint er daarna een lampje te knipperen op het dashboard. Gelukkig kan ik nog net een tankstation bereiken en mijn auto in één van de vakken parkeren. Inmiddels draaien alle radartjes is mijn hoofd, want HOE kom ik nu tóch op tijd bij mijn bruid? Met deze auto zal het niet meer lukken. Eerst bel ik mijn bruid om te melden dat ik autopech heb, maar dat ik er alles aan ga doen om zo snel mogelijk bij haar te arriveren. Ik spreek met haar af dat ze alvast haar trouwjurk aan trekt. Normaal gesproken doen we dit pas ná het verzorgen van het bruidskapsel.
Ik trek de stoute schoenen aan en loop het tankstation binnen. Aan een mevrouw, die knikkebollend zit opgesloten in een glazen kamertje achter de kassa, leg ik het probleem uit. Ze knikt begrijpend, maar op de vraag of ik ‘tegen welke prijs dan ook, misschien haar auto even mag lenen’ kijkt ze me aan of ze een spook ziet. Achteraf heel begrijpelijk als een kapster om 4 uur in de nacht, met een pluizig wiebelknotje en een rood aangelopen hoofd, dit van je vraagt. Maar op dat moment vond ik haar inlevingsvermogen maar matig.
Er staan vier wegwerkers met oranje vestjes koffie te drinken aan een tafeltje. Misschien zijn zij mijn redding! Ook aan hen leg ik mijn probleem uit. Ze zijn zo aardig om mee te lopen naar mijn auto. Na een inspectie van mijn wagen is hun conclusie: ‘Hiermee ga de gij d’r niet komen, mevrouwke’. Ze draaien zich om en maken op ‘t gemak rechtsomkeert naar hun ‘bakske’ koffie.
Ongeveer dertig telefoontjes verder (tja, wie is bereikbaar om deze tijd?) neemt een vriendin haar telefoon op. Ze hoort aan mijn stem dat ik een beetje in paniek ben en schudt haar echtgenoot wakker. Deze biedt aan direct in de auto te springen en mij bij de bruid te brengen. Een groot gevoel van opluchting maakt zich van mij meester.
Die morgen zet ik een record neer. In 20 minuten tijd creëer ik een bruidskapel. De bruid ontmoet, precies op tijd, stralend haar bruidegom. Wat een verantwoordelijke, avontuurlijke en leuke baan!
