Dat ze ooit zou gaan wonen op een binnenvaartschip van ruim 60 meter lang, had Jeanine Potappel-Kesselaar (20) nooit kunnen bevroeden. Haar man, Marnix (21), is de eigenaar van het schip en zelf is ze matroos. „Maar de klusjes in de machinekamer vind ik echt mannenwerk.”
Kleine golfjes slaan tegen de boeg van binnenvaartschip de Spera, deze vrijdagmiddag. Een zacht aprilzonnetje schijnt op het kanaal bij Hardenberg en laat het water schitteren. In de kajuit van het binnenvaartschip van Marnix en Jeanine is het zelfs ronduit warm.
Het stel heeft een lange dag achter de rug. Ze hebben een lading kunstmest gelost in de Overijsselse stad, een tijdrovend gebeuren. Morgen vertrekken ze weer, op weg naar een nieuwe bestemming. Jeanine: „Het is elke keer weer een verrassing waar de volgende klus ons brengt.”
Het echtpaar trouwde afgelopen juni en woont sindsdien samen op de Spera. Marnix: „Ik kom niet uit een familie van binnenvaartschippers. Niemand van ons gezin vaart. Maar ik vind het heerlijk: de vrijheid, het reizen, het eigen baas zijn.” Jeanine: „En de natuur. We zien onderweg veel moois en varen door heel Nederland, soms ook over de grens.”
Al toen hij nog op de middelbare school zat, voer Marnix in vakanties mee op het binnenvaartschip van een kennis. Na het behalen van zijn vmbo-diploma deed hij een opleiding tot matroos en vervolgens tot schipper. Dat was vooral veel leren in de praktijk, want hij hoefde maar acht weken per jaar naar school.
Hij was nog maar negentien jaar toen zich in 2022 de mogelijkheid aandiende om een eigen binnenvaartschip te kopen. Jeanine: „Ik volgde op Instagram een echtpaar dat zijn schip van de hand wilde doen. Ik stuurde een bericht van die mensen door naar Marnix, die het aan zijn schipper liet zien. De man reageerde meteen enthousiast.” Marnix: „Nog diezelfde avond heb ik samen met hem gekeken of ik het schip zou kunnen kopen.”
Schippersleven
De eerste periode na de aankoop neemt Marnix andere schippers mee aan boord. Zij helpen hem om het schip te leren kennen. Jeanine werkt dan nog in de zorg. Als het stel in juni 2023 trouwt, laat Jeanine haar leven op de wal achter en stapt ook zij aan boord. Jeanine: „Als Marnix en ik meteen in 2022 met z’n tweeën waren begonnen, was het niet goed gekomen. Ik moest alles aan boord nog leren. Op de momenten dat ik er voor ons trouwen kwam, was het vooral om te poetsen.” Met een lach: „Dat gebeurde namelijk niet zo veel toen ik hier nog niet woonde.”
De eerste tijd is het wennen voor haar, het schippersleven. „Ik heb er veel voor op moeten geven om schippersvrouw te worden. Ik moest echt leren om hier mijn draai te vinden. Maar na negen maanden varen heb ik het idee dat het goed gekomen is. Natuurlijk zou ik nog weleens een dienstje willen draaien in de zorg. Maar voor nu geniet ik van het leven aan boord.”
Lees het hele artikel in Terdege (nr. 17, 7 mei 2024).
beeld: Renate Bleijenberg-van Leeuwen