Mijn kalf is vaars. We noemen haar nog steeds ‘mijn kalf’. Ook al is ze nu vaars. Ze loopt nu tussen de andere koeien in de grote groep. Het melken gaat heel goed. Ze wil graag gemolken worden. Omdat we een robot hebben kan mijn kalf zelf bepalen wanneer zij gaat melken.
Waar de meeste pinken die gemolken worden de eerste week nog moeten wennen en het de weg nog moeten vinden naar de robot, loopt mijn kalf vanaf de eerste dag er zelf heen. Zodra ze mag, is ze er. Daar krijgen ze geen seintje voor, dat voelen ze aan.
Mijn fanatieke kalf is soms misschien wel te vroeg. Dan kan ze wel de robot in, maar moet ze er met dezelfde vaart weer uit. En dat is nog wel eens een probleem. Want tijdens het melken krijgen ze brokken. Dus denkt mijn kalf: kom maar op met die bak! Ik wil nu brokken. Daarmee houdt ze de andere koeien tegen die misschien wel mogen melken.
Op de een of andere manier is het in de buurt van de robot heel interessant. Ook als ze helemaal niet hoeft te melken, komt ze kijken. En dan gaat ze, heel vervelend, recht voor de uitgang van de robot staan. Zodat de koe die uit de robot komt er niet uit kan.
Geregeld staat ze in de weg. Dat vind mijn boer niet leuk. Ze moet dus regelmatig worden aangesproken op haar gedrag. Of ze daar nu van leert, dat moet de tijd uitwijzen.
Ze geeft nu melk, maar dat heeft niets met mooi te maken. Natuurlijk kan ik haar wel mooi vinden, maar wie ben ik. Iemand uit het dorp, die nu tussen de koeien woont, maar ik heb geen verstand van mooie koeien. Dat hebben specialisten, die koeien keuren. Dan kijken ze puur naar de uiterlijke kenmerken die een koe een krachtige en duurzame koe maken. Ze wordt dan beoordeeld op uiterlijk, haar beenwerk, haar uier en haar rug. Wat zo’n beoordeling je oplevert? Niets, het is voor de fun.
En nu is mijn kalf de laatste keer ook gekeurd. Zo nu en dan komt er iemand langs op de boerderij om de vaarzen te beoordelen. En je raad het al. Wie had de meeste punten de afgelopen keer? Juist, mijn kalf!
Ze wordt een knappe koe, ook al is ze soms vervelend, te brutaal en een sta-in-de-weg voor veel andere koeien. Want er zijn ook koeien die rustig zijn. Wel naar de robot komen en netjes wachten op hun beurt. Maar die dan vervolgens door fanatiekelingen als mijn kalf aan de kant worden gedrukt en daarom niet aan de beurt komen. Als je dat een paar keer hebt meegemaakt, moet mijn boer een handje helpen zodat zij ook een kans krijgen om hun witte goud te geven!
Mijn kalf heeft geen zetje nodig. Of eigenlijk dus wel. Ze moet leren een stapje terug te doen. Het is bij koeien niet anders dan bij mensen. Maar hoe je ze dat nu moet vertellen?
beeld: Tineke van der Eems
Abonneer je op Terdege magazine
Nu slechts 9,95 p/mnd
Lees eerdere afleveringen
