Onlangs kreeg ik binnen een tijdbestek van enkele dagen meerdere malen de vraag of het er in Den Haag achter de schermen net zo fel aan toe gaat als tijdens debatten. Het was in de week na het debat over het burgerinitiatief ”abortus is geen misdaad”. Een debat waarin ik door sommige collega’s stevig ben geïnterrumpeerd.
Mijn eerste reflectie was dat het toch best meevalt met de felheid tijdens debatten. Tegelijkertijd realiseer ik me dat mijn waarneming van het totaal aan debatten wellicht wat breder is dan dat wat de gemiddelde landgenoot meekrijgt. In het nieuws komen veelal de debatten die in de plenaire zaal met de blauwe stoelen gehouden worden. De meeste debatten vinden echter plaats in een van de vele zalen elders in het Kamergebouw. En vooral die zijn heel inhoudelijk en voor de doorsnee Nederlander waarschijnlijk ook heel saai.
Terugkomend op de vraag of het er achter de schermen net zo aan toe gaat als tijdens de opvallendste debatten: gelukkig niet! Mijn ervaring met collega’s is best positief. Als Kamerleden hebben we inhoudelijk wellicht (grote) verschillen, maar als mens kunnen we elkaar vaak wel waarderen. En we hebben gemeen dat we vaak ver van huis zijn, lange dagen maken en ons daardoor soms wat eenzaam voelen.
Een paar voorbeelden. Afgelopen voorjaar was ik in Rotterdam met Henk Nijboer (PvdA) en Steven van Weyenberg (D66). Bij een studentenvereniging voerden we een debat over de fiscaliteit in Nederland. Dat we het niet met elkaar eens waren en ook niet werden, zal duidelijk zijn. Na afloop bood Van Weyenberg me een lift aan naar Den Haag, omdat ik met de trein was. Onderweg ontstond een mooi gesprek over vele zaken die ons bezighouden. Pas liep ik een stukje op met Jesse Klaver (GroenLinks) en Sylvana Simons (BIJ1), toen ik struikelde over een opstapje. Gelukkig zonder grote gevolgen, maar de oprechte bezorgdheid van de twee was hartverwarmend. En zojuist, toen ik naar mijn werkplek ging, kwam Nilufer Gundogan de lift binnen. Met haar was de confrontatie tijdens het genoemde debat het felst. Maar in de lift hadden we een genoeglijk gesprekje.
Chris Stoffer is elke dag in de hofstad te vinden. Hij is Tweede Kamerlid voor de SGP, vader van drie dochters en woont in Elspeet.
beeld: Renate Bleijenberg-van Leeuwen
Abonneer je op Terdege magazine
Nu slechts 9,95 p/mnd
