Geduld is een schone zaak waren gisteren onze laatste woorden… Niet wetend hoe snel we nog meer geduld nodig zouden hebben…
Gisteravond sprak president Ramaphosa het volk toe. Ook wij zaten naar de TV te kijken. Waar we bang voor waren gebeurde: Zuid-Afrika gaat in totale lockdown vanwege het Coronavirus. Dat betekent dat eigenlijk het hele land in quarantaine gaat zoals wij nu al zitten… Alleen nog naar de supermarkt en verder in huis blijven. Op straffe van boete als je de regels overtreedt. We zagen het al iets aankomen, er werd vandaag al over gespeculeerd, maar dit valt dan toch wel tegen! De regel is uiteraard begrijpelijk, zeker met de sloppenwijken hier en de minder goede gezondheidszorg. Zeker in een land waarin zoveel arme mensen zijn, onverzekerd en afhankelijk van staatsziekenhuizen…
We hebben gelijk contact gezocht met onze contactpersoon bij de adoptieorganisatie hier (over het proces van adoptie later nog wel meer!). Met de vraag of Hannah wel alvast bij ons kan komen, ook al is de rechtbankdatum nog niet gepland. Uiteraard moest dat onderzocht worden. En vandaag einde van de ochtend het teleurstellende nieuws: geen plaatsing voordat de lockdown is afgelopen. Hè, in het land van onze kids en zo dicht bij onze dochter, maar toch niet compleet…
Nadat we moesten schakelen nu toch maar weer moed verzamelen en maar bij de dag, bij het uur te leven. Praktisch gelijk vanochtend extra boodschappen gedaan (denk erom: niet hamsteren!)…
Afwachten en geduld te hebben in de weg die de Heere met ons, met Hannah gaat! Wat een spannende reis dit…!
